Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία από τη Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών για το ποιος ωφελήθηκε πραγματικά από το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, στοιχεία που δημοσίευσε το πρακτορείο Bloomberg, φιλοξενώντας αναλυτές που επισημαίνουν πολύ απλά ότι στη πραγματικότητα αυτό που μειώθηκε δεν είναι το Χρέος αλλά το Χρέος της Ελλάδας απέναντι στους ιδιώτες.
Σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία, κατά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, όταν και η συζήτηση περί αναδιάρθρωσης Χρέους ήταν απαγορευμένη, οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν στα χαρτοφυλάκια τους ελληνικά ομόλογα 68 δισ δολάρια, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι αν γινόταν τότε το "κούρεμα", οι τράπεζες θα έχαναν περίπου 51 δισ δολάρια, προκαλώντας κραδασμούς άνευ προηγουμένου σε όλη την Ευρωζώνη. Ωστόσο, από τη στιγμή που άρχισαν να δημοσιοποιούνται στοιχεία για την ελληνική οικονομία και τις προοπτικές της, πολύ περισσότερο όταν άρχισε να συζητείται το θέμα της αναδιάρθρωσης στο πλαίσιο του Νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού, οι τράπεζες με πρώτη και καλλίτερη τη Deutche Bank, ξεκίνησαν το... ξεφόρτωμα, περιορίζοντας δραστικά την έκθεση του στο ελληνικό Χρέος.
Όπως παρατηρούν αναλυτές στο πρακτορείο, η μείωση των ζημιών που θα υφίσταντο οι τράπεζες κατά τουλάχιστον 45% σε συνδυασμό με τις διασφαλίσεις που πήραν για τη συμμετοχή τους στο "κούρεμα", είχαν τελικά ως αποτέλεσμα το βάρος να πέσει στον επίσημο τομέα ήτοι στα κράτη- μέλη άρα στους φορολογούμενους, οι οποίοι για μια ακόμα φορά είδαν τις τράπεζες- από τις οποίες ξεκίνησε η κρίση το 2008- να γλιτώνουν με... γρατζουνιές, σε αντίθεση με τους Κρατικούς Προϋπολογισμούς που κλήθηκαν να σηκώσουν νέα βάρη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται το Bloomberg, μετά το "κούρεμα" και το νέο χρηματοδοτικό πακέτο, το 66- 75% του ελληνικού Χρέους θα είναι στα χέρια κρατών και κεντρικών τραπεζών, όταν το 2010 πριν υπογραφεί η πρώτη δανειακή σύμβαση ανήκε σχεδόν εξολοκλήρου σε ιδιώτες, μια ιστορία που δείχνει να επαναλαμβάνεται και με τη Πορτογαλία και με την Ιρλανδία...
Σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία, κατά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, όταν και η συζήτηση περί αναδιάρθρωσης Χρέους ήταν απαγορευμένη, οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν στα χαρτοφυλάκια τους ελληνικά ομόλογα 68 δισ δολάρια, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι αν γινόταν τότε το "κούρεμα", οι τράπεζες θα έχαναν περίπου 51 δισ δολάρια, προκαλώντας κραδασμούς άνευ προηγουμένου σε όλη την Ευρωζώνη. Ωστόσο, από τη στιγμή που άρχισαν να δημοσιοποιούνται στοιχεία για την ελληνική οικονομία και τις προοπτικές της, πολύ περισσότερο όταν άρχισε να συζητείται το θέμα της αναδιάρθρωσης στο πλαίσιο του Νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού, οι τράπεζες με πρώτη και καλλίτερη τη Deutche Bank, ξεκίνησαν το... ξεφόρτωμα, περιορίζοντας δραστικά την έκθεση του στο ελληνικό Χρέος.
Όπως παρατηρούν αναλυτές στο πρακτορείο, η μείωση των ζημιών που θα υφίσταντο οι τράπεζες κατά τουλάχιστον 45% σε συνδυασμό με τις διασφαλίσεις που πήραν για τη συμμετοχή τους στο "κούρεμα", είχαν τελικά ως αποτέλεσμα το βάρος να πέσει στον επίσημο τομέα ήτοι στα κράτη- μέλη άρα στους φορολογούμενους, οι οποίοι για μια ακόμα φορά είδαν τις τράπεζες- από τις οποίες ξεκίνησε η κρίση το 2008- να γλιτώνουν με... γρατζουνιές, σε αντίθεση με τους Κρατικούς Προϋπολογισμούς που κλήθηκαν να σηκώσουν νέα βάρη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται το Bloomberg, μετά το "κούρεμα" και το νέο χρηματοδοτικό πακέτο, το 66- 75% του ελληνικού Χρέους θα είναι στα χέρια κρατών και κεντρικών τραπεζών, όταν το 2010 πριν υπογραφεί η πρώτη δανειακή σύμβαση ανήκε σχεδόν εξολοκλήρου σε ιδιώτες, μια ιστορία που δείχνει να επαναλαμβάνεται και με τη Πορτογαλία και με την Ιρλανδία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου