Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Παραδίδει τα κλειδιά της διακυβέρνησης στους ξένους

Παραδίδει τα κλειδιά της διακυβέρνησης στους ξένους
Μόλις λίγα 24ωρα μετά τη δημόσια απαίτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, για τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έρχεται να ομολογήσει εμπράκτως ότι παραδίδει τα κλειδιά της διακυβέρνησης στους ξένους και μετατρέπει και επισήμως την Ελλάδα σε προτεκτοράτο. Γεγονός ιδιαίτερα οδυνηρό για τη χώρα και τους πολίτες της.
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου εδώ και ενάμιση χρόνο έχει εκχωρήσει σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας, με την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης και την υπογραφή του Μνημονίου. Οι εξελίξεις, όμως, μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, κατά την οποία αποφασίστηκε η στήριξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, είναι ραγδαίες, αποκαλύπτοντας ότι, ουσιαστικά, η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς ξένης κατοχής. Κι αυτό γιατί ο Γ. Παπανδρέου αποδέχθηκε τη σύσταση ομάδας Ευρωπαίων τεχνοκρατών, που θα αναφέρονται απευθείας στους Μ. Μπαρόζο και Ο. Ρεν και θα έχουν εξουσία υπερυπουργών.
Είναι αδιανόητο ότι η κυβέρνηση, την οποία ο ελληνικός λαός εμπιστεύθηκε με την ψήφο του για να κυβερνήσει αυτό τον τόπο, παραχωρεί την άσκηση του δικαιώματος διακυβέρνησης στους τοποτηρητές της Ευρώπης, οι οποίοι εγκαθίστανται στη χώρα για να ελέγχουν τη λειτουργία των υπουργείων, με δικαίωμα να παρεμβαίνουν όποτε κρίνουν απαραίτητο. Στην πραγματικότητα, οι υπουργοί της κυβέρνησης, αλλά και το Μαξίμου, θα περνούν τις επιλογές τους μέσω των επικεφαλής της ειδικής ομάδας, η οποία και θα έχει το δικαίωμα του τελικού o.k. για κάθε κυβερνητική απόφαση. Από τις αποκρατικοποιήσεις, μέχρι την κοινωνική πολιτική για την απασχόληση, την υγεία και την Παιδεία.
Είναι θλιβερό ο πρωθυπουργός μιας χώρας, που μπορεί να απειλείται με οικονομική χρεοκοπία, αλλά διακρίνεται για την εθνική της υπερηφάνεια, να φθάνει στο έσχατο σημείο υποτέλειας, ώστε να καταδικάζει την πατρίδα του, εκτός από τη φτώχεια, και σε τέτοιο εξευτελισμό που καταρρακώνει κάθε έννοια εθνικής αξιοπρέπειας. Και, από την άλλη, να έχει και το θράσος να κατηγορεί την αντιπολίτευση γιατί δεν συναινεί σε μια πολιτική του που μετατρέπει την Ελλάδα σε αποικία.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

600.000.000 € ΧΡΩΣΤΑΕΙ Η ΜΑΡΙ ΔΑΣΚΑΛΑΝΤΩΝΑΚΗ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.


Είναι πραγματικά, ν'απορεί κανείς, για το που βρίσκουν οι κυβερνώντες, το τόσο πολύ θράσος τους...

 Άραγε, αυτοί είναι τόσο πολύ ξύπνιοι, ή εμείς κοιμόμαστε, παραπάνω από όσο πρέπει; Πιθανολογώ το δεύτερο. Γιατί αν ισχύει το πρώτο, βρείτε μου.. πηγάδι, να πάω να πέσω μέσα.
 Έχουμε λοιπόν και λέμε.
 Τα πέντε εκατομμύρια ευρώ, που....

χρωστούσε ο Τόλης Βοσκόπουλος στην εφορία, στάθηκαν αρκετά, για να αναγκάσουν την τότε υπουργό Πολιτισμού, με αρμοδιότητα τον τουρισμό, Αγγελική Γκερέκου, να ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ από το αξίωμά της.

 Κι αυτό, γιατί η Κερκυραία ηθοποιός και πολιτικός, ήταν ΣΥΖYΓΟΣ του Τόλη. Και το ήθος της, ¨στριμώχθηκε¨ από την δικαιολογημένη της ευθιξία. Και έτσι... μας τελείωσε.

 Τα χρέη των εξακοσίων ( καλά διαβάσατε 600 εκατομμυρίων ευρώ ) προς το δημόσιο,....
 της κυρίας Μαρί Δασκαλαντωνάκη, δεν είναι αρκετά για να προκαλέσουν στον ΣΥΖYΓΟ της, αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος ΝΙΚΟ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ, για να έχει, μια ανάλογη, με την κυρία Γκερέκου, ευθιξία;

 Και καλά ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ. Διαβάζει... αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

 Ο Πρωθυπουργός που θέλει να το παίξει τίμιος και καθαρός, ΤΙ ΚΑΝΕΙ;

 Τον άμπακο χρωστάει η κυρία αυτή ( σύζυγος Υπουργού Σηφουνάκη ) στο δημόσιο. Και στους ασφαλιστικούς φορείς. Ο ........σύζυγος, όμως, Σηφουνάκης, επιμένει να ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

 Προφανώς... από κακή συνεννόηση ίσως, η συνάντησή του με το ΗΘΟΣ, δεν πραγματοποιήθηκε ακόμα.

 Καιρός όμως είναι, αφού ο ίδιος, δεν έχει... τσίπα ( άλλη λέξη ήθελα να πω, αλλά ας όψεται ο... πολιτισμός μου) και δεν την κάνει από το αξίωμά του, μέχρι να βρει η κυρία ( σύζυγος ) Δασκαλαντωνάκη, χρήματα, για να τα δώσει στο πολύπαθο δημόσιο, να τον... διευκολύνει ο Πρωθυπουργός. Δείχνοντάς του την έξοδο.

 Μιας και ο ίδιος δεν την βλέπει..

 Δεν θα γίνει όμως.. Ξέρετε γιατί;

 Γιατί ο Σηφουνάκης, είναι χρόνια φίλος του ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Και την ανάμιξή του με την πολιτική, σ' αυτόν την οφείλει... Ποιος σου είπε Άντζελα Γκερέκου, να μην έχεις και συ τέτοιες φιλίες με τον.. σκιώδη ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ μας.

 Εσύ για 5 εκατομμύρια, παρέδωσες το χαρτοφυλάκιό σου. Αυτός με 600 εκατομμύρια και είναι ακόμα εκεί. Να το παίζει... Υπουργός. Με σαράντα πέντε παρατρεχάμενους γύρω του, να τον ξεσκονίζουν..

 Αυτά θέλανε να διαγράψουν, τα λαμόγια. Με επικεφαλής τον Παπακωνσταντίνου. Αυτά επιχείρησαν να σβήσουν, με το νομοσχέδιο που προσπάθησαν να περάσουν. Κόψανε μισθούς και συντάξεις, από τον ΑΝΗΜΠΟΡΟ στο να αντιδράσει λαό, για να τα χαρίσουν στους απατεώνες.

 Για να τα ΧΑΡΙΣΟΥΝ και στην Δασκαλαντωνάκη, για να συνεχίσει να το παίξει μεγαλοξενοδόχα. Με τόσα χρέη στο δημόσιο.

 Άρμεξαν μέχρι εξαντλήσεως, τις πιο ευημερούσες επιχειρήσεις - φιλέτα, όπως το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ της Θεσσαλονίκης. Το ¨Cape Sοunio¨ το ¨ FILOXENIA¨ στην Καλαμάτα και ένα σωρό πολυτελή ακόμα ξενοδοχεία, βγάλανε τα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό, σε τραπεζικούς τους λογαριασμούς, όλοι τους, αφήνοντας στο κράτος δυσβάστακτα χρέη.

 Στο κράτος αυτό, που τους χαϊδεύει. Που τους ενθαρρύνει να γίνουν ακόμα πιο κλέφτες, πασχίζοντας στα μουλωχτά, να περάσει νύχτα, χαριστικό γι' αυτούς, νόμο! Το κράτος αυτό, που έχει υπουργό του τον Σηφουνάκη. Και τον διατηρεί και τον.. νταντεύει.

 Αντίθετα με την Γκερέκου, που της έκανε ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ την παραίτηση. Και μην φανταστείτε ότι αυτό έγινε για τα 5 εκατομμύρια του Βοσκόπουλου. Σιγά. Απλά η Γκερέκου, είχε αρχίσει να την μπαίνει στον Γερουλάνο. Και ψάχνανε ευκαιρία.

 Για όλα αυτά όμως, ποιος είναι ο βασικός υπαίτιος ; Ποιος παρακολουθεί απαθής τον χορό αυτό της απάτης, χορεύοντας κι αυτός το δικό του Καλαματιανό; Νιάου - νιάου στα κεραμίδια, δεν κάνει ο λύκος... Είναι γνωστό ποιος κάνει. Είναι γνωστό το ΠΟΙΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΣΙΩΠΑ.


 Η δικαιοσύνη είναι . Η οποία πλέον έχει αποκτήσει πολύ ¨ στραβισμό¨ απέναντι σ' αυτά όλα τα φαινόμενα.


 ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.

 Ήρθε και αυτή, για να κλείσει το κομμάτι αυτό του κύκλου, που ο πολίτης, θα μπορούσε να διακρίνει μια, αμυδρή έστω, δέσμη ελπίδας.

 Έκλεισε λοιπόν ο κύκλος.

 Συμπληρώθηκε το τρίπτυχο, που αποτελείται από το ΚΡΑΤΟΣ, την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

 Και τώρα δείτε πόσο πολύ μόνοι είμαστε... Έρμαια στις δολιότητες των λογίς Σηφουνάκιδων, Δασκαλαντωνάκιδων και ένα τσούρμο ΑΚΗΔΩΝ ΚΛΕΦΤΑΚΗΔΩΝ...

 Τόσα και τόσα συμβαίνουν γύρω μας. Και οι δικαστικές αρχές, ασχολούνται ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ, μόνο με το κλεφτρόνι που έκλεψε για να πάρει τη δόση του, ή για να πουλήσει ένα βράδυ μούρη στη γκόμενα..

 Κι όλα τα άλλα μεγαλοκλεφτρόνια, απολαμβάνουν ελεύθερα τις κλοπές τους, πλουτίζοντας εύκολα και ξεκούραστα, υπό την κοινωνική συναναστροφή μάλιστα, αυτών που ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ θα έπρεπε να ενεργήσουν και γι'αυτούς.

 Γιατί οι νόμοι που έχουν στα χέρια τους, δεν ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΥΝ, το κλεφτρόνι από τον αρχιληστή...

 Έτσι είναι δυστυχώς. Και αλoίμονο στη χώρα, που χάνει από το πλευρό της και αυτή την ιερή, την ΥΨΙΣΤΗ ελπίδα της, που λέγεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

 Πρέπει, όσο είναι καιρός, να αντιδράσουμε εμείς. Να τους δείξουμε εμείς αυτό που πρέπει να κάνουν..

 Γράψτε συνάδελφοι, εδώ στα blogs, για το σκάνδαλο αυτό. Για τα τεράστια χρέη της συζύγου του υπουργού.

 Και για τον υπουργό αυτόν, των οικονομικών, που ήθελε με νόμο να χαρίσει 25 δις και στην κα Σηφουνάκη, αλλά και σε εκατοντάδες μεγαλοαστούς πάμπλουτους, που φθάσανε τη χώρα, εδώ που τη φθάσανε.

 Εμείς μείναμε μόνο, να κρατάμε ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ .

 Τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα, το έχουν βουλώσει, γιατί συντηρούνται από την κρατική διαφήμιση.

 Εμείς μείναμε μόνο, για να ορθώσουμε ανάστημα απέναντι σ'αυτά τα φαινόμενα, που διαδέχονται το ένα το άλλο, σαν ΣΥΦΟΥΝΑκηδες...

 Καταθέστε ψυχή παιδιά..

 Χανόμαστε.
Πηγές :
http://www.on-news.gr
http://fainareti.wordpress.com/
http://ksipnistere.blogspot.com/

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ NEW YORK TIMES



Mark Mazower, Ιστορικός στο Columbia University: Οι Έλληνες καλούνται για ακόμη μια φορά να πολεμήσουν για το μέλλον του κόσμου!

Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη

Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή...


Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης.

Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας. Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”,“το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! ”.


Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της. Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο. Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει.

Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή. Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.

Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου.Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον.

Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή. Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ‘90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη. Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή.

Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ‘90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον. 
Ο κ. Μαρκ Μαζάουερ είναι Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ. 
Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα των NYT.

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Deja vu: σε «πράσινο» & «μπλε»φόντο!..

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

     Με την ιστορική απόφαση της Συνόδου Κορυφής ο λαός μας απαλλάχθηκε από τον βραχνά της χρεοκοπίας, είπε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ Παπανδρέου και πρόσθεσε ότι «Βρεθήκαμε στο χείλος της αβύσσου, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Κάναμε θυσίες, αλλά όπως είχα δεσμευτεί οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες… και ότι πλέον «ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον πιο αισιόδοξα και τις μεγάλες αλλαγές. Την Ελλάδα που μπορεί». Και κατέληξε,  «Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας, αλλά θα τα καταφέρουμε».

      Και ο  κ Βενιζέλος είπε χαρακτηριστικά πως "μπήκε πάτος στο βαρέλι του ελληνικού δημοσίου χρέους", και "στεγανοποιείται το ελληνικό δημόσιο χρέος".

       Αναρωτιέται, όμως, λογικά και αιτιολογημένα ο κάθε πικραμένος άνεργος, συνταξιούχος, μισθωτός – Ο Dr Παπακωνσταντίνου ΔΕΝ είχε αντιληφθεί ότι το «βαρέλι ΔΕΝ είχε» πάτο και, επιπρόσθετα, ΠΟΙΟΙ τον αφαίρεσαν τον πάτο και ΠΟΤΕ θα λογοδοτήσουν οι δημιουργοί των μεγάλων σκανδάλων και θα δημευθούν οι περιουσίες τους;

      Διαβάζοντας τις παραπάνω δηλώσεις του κ Πρωθυπουργού μας και του Α/πρόεδρου και ΥπΟικ της Κυβέρνησής μας, ακούγοντάς τες στα ραδιόφωνα και βλέποντάς τους να τις κάνουν στις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις διαπίστωσα ότι έχω ένα ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα!

      Έχω μνήμη ή πρόκειται για περίπτωση «Deja vu» δηλαδή το γνωστό παραψυχολογικό φαινόμενο που περιέγραψε πρώτος ο Emile Boirac Πρόεδρος των Πανεπιστημίων Grenoble και Dijon που συνήθως αποδίδεται στα ελληνικά ως:

      Το έχω ξαναδεί, το έχω ξανακούσει ή μου έχει ξανασυμβεί!…

     Για να αποφύγουμε τη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ μας έλεγαν οι κκ Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου υπογράψαμε το πρώτο μνημόνιο, και μετά με τον κ Παπανδρέου και τον κ Βενιζέλο το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό Νόμο…

       Μετά θυμήθηκα τη φράση ότι «οι Έλληνες είχαμε δικαίωμα στο όνειρο» που μας έλεγε ο κ Σημίτης και συνεπικουρούμενος σε αυτή την μεγαλόπνοη πολιτική του θέση από τον κ Παπαντωνίου τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών  έλεγαν στις εφημερίδες το 1999 ότι το Χρηματιστήριο είναι ο καθρέφτης της οικονομίας, και ο Γενικός Δείκτης θα πάει στις 7.000 μονάδες και έχει λαμπρό μέλλον….

       Θυμήθηκα ότι το ΟΝΕΙΡΟ έγινε ΕΦΙΑΛΤΗΣ, το ΠΑΙΧΝΙΔΙ κόστισε 35 (ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ) τρισεκατομμύρια δραχμές σε ΕΝΑΜΙΣΗ εκατομμύριο (1,500,000) ελληνικές οικογένειες για το οποίο μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΙΣ δεν τιμωρήθηκε και κανενός ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΥ δεν δημεύθηκαν τα χρέη!!!
               Τελικά ή μας λέγανε ψέματα, ή είχανε μεσάνυχτα από οικονομία…

        Δεν μπορώ να θυμηθώ εάν ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ στους κκ Σημίτη και Παπαντωνίου ο κ Βενιζέλος που ήταν Υπουργός Ανάπτυξης και επικεφαλής του Τουριστικού Τομέα, ενώ ο κ Παπανδρέου ήταν Αναπληρωτής και στη συνέχεια Υπουργός Εξωτερικών αφού μετά την «υπόθεση Οτσαλάν» είχε αποπεμφθεί από τη θέση του ΥΠΕΞ ο κ Πάγκαλος ο οποίος έχει πει:

    «Θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αρχηγός ο Γιώργος Παπανδρέου» («Ελευθεροτυπία» 7.8.2001).
    «Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολλά προτερήματα, αλλά δεν έχει τα προσόντα για πρωθυπουργός» («Κ. Ελευθεροτυπία», 16.9.2001).
    «Δεν θα ξαναμιλήσω φιλικά με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ, δεν έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του» («Βήμα», 3.10.2007).

    Αυτές «κι άλλες τέτοιες δηλώσεις» έκανε ο κ. Πάγκαλος με κορυφαία εκείνη, στις 26.8.2006, πάλι στην «Ε», ότι «μετά το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ΔΙΕΛΥΣΕ τη χώρα» και τις δημοσίευσε στο «Πρώτο ΘΕΜΑ» ο κ Κώστας Καββαθάς (Οι πολίτες επικοινωνούν)….

  
        Επειδή υπάρχει πάντα η πιθανότητα κάποιος να με κατηγορήσει ότι πάσχω  ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ από…«πράσινο» Deja vu θα τον προλάβω δηλώνοντας ότι ΔΕΝ έχω ξεχάσει εκείνη την αφίσα σε «φόντο μπλε» με τον κ Καραμανλή χαμογελαστό να δηλώνει:
        Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε!
         Ούτε και την επιτακτική «μπλε» προτροπή του κ Καραμανλή στους συνεργάτες του να Κυβερνήσουν…ΣΕΜΝΑ και ΤΑΠΕΙΝΑ!…

         Και ποιος Έλληνας ή Ελληνίδα μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις της ΝΔ για εντοπισμό ενόχων των σκανδάλων, τιμωρίες και…κάθαρση και τη διαβεβαίωση το 2008 του κ Καραμανλή, σε ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις και γραπτές δηλώσεις ότι η ελληνική οικονομία είναι…θωρακισμένη όταν ξεκινώντας από τις ΗΠΑ η οικονομική λαίλαπα αγκάλιασε δραματικά ολάκερο τον πλανήτη;

       Τελικά ΔΕΝ κατάλαβα εάν όντως υπήρχε καλλίτερη Ελλάδα και την κράτησαν για τον εαυτό τους τα στελέχη των Κυβερνήσεων της ΝΔ που έμειναν στους θώκους εξουσίας για ΠΕΝΤΕΜΙΣΙ χρόνια…

       Ούτε κατάλαβα πώς από το ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ του κ Παπανδρέου καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΛΙΟ του κ Λοβέρδου, στο ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΜΟΝΙΟ του κ Παπακωνσταντίνου, στο ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, τον ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ και το «σχέδιο Μάρσαλ Βρυξελλών» του κ Βενιζέλου. Με Πρωθυπουργό πάντα τον κ Παπανδρέου και έτερο Α/πρόεδρο Κυβέρνησης τον κ Πάγκαλο…

       Έγραψε το ΠΟΝΤΙΚΙ της Πέμπτης 31 Μαρτίου 2011 σε άρθρο του Δημήτρη Μυ με τίτλο «Διατριβή στο ψέμα» μεταξύ άλλων: Αν σε κάτι διαπρέπει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η ευκολία με την οποία πλασάρει (με τη βοήθεια των media) το ψέμα…

      Κλείνω με την πικρή διαπίστωση ότι το Έθνος, ο Λαός, που γέννησε την έννοια και την επιστήμη της ΙΣΤΟΡΙΑΣ εφόσον με τέτοια εμμονή μένει προσκολλημένος στο «εδώ και τώρα και ότι…» αποδεικνύει ότι πολύ εύκολα ξεχνά το χτες και με απίστευτη επιπολαιότητα υποβαθμίζει τη σημασία της υστεροφημίας.

    Deja vu!...

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

«That’s Greece vs That’s Not Greece» είναι ο τίτλος του βίντεο που παρουσιάζει την πραγματική εικόνα της Ελλάδας σήμερα, σε σχέση με αυτήν που κάποιοι θέλουν σκόπιμα να «σερβίρουν» στα διεθνή ΜΜΕ.
Προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του 9ου Ετήσιου Συνεδρίου του Ελληνοβρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου (BHCC) »REFORMINGHELLASACHALLENGE» στο Λονδίνο στις 28 Ιουνίου 2011



Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Παρουσιάστηκε το σχέδιο νόμου για τα δημοψηφίσματα

«Μεγάλη θεσμική πρωτοβουλία», χαρακτήρισε ο υπουργός Εσωτερικών Χάρης Καστανίδης, τη σύνταξη νομοσχεδίου για τα δημοψηφίσματα, τονίζοντας ότι «ο ίδιος πρωθυπουργός, αλλά και το ΠΑΣΟΚ είχαν αναφερθεί εδώ και χρόνια στην αναγκαιότητα των δημοψηφισμάτων».

Απέρριψε, εξάλλου, τις αιτιάσεις περί αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από την τρέχουσα πολιτική ατζέντα.

Ο κ. Καστανίδης παρουσιάζοντας το σχέδιο νόμου (που θα συζητηθεί στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο, στη δε συνέχεια θα υπάρξει εκτενής δημόσια διαβούλευση με τα κόμματα και τους πολίτες και εντός των επόμενων δύο μηνών θα κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση) τόνισε ότι τα δημοψηφίσματα «είναι θεσμός άμεσης και, εν πολλοίς, συμμετοχικής δημοκρατίας και με την ενεργοποίησή του ενισχύεται η πολιτική συμμετοχή, τονώνεται η αντιπροσώπευση, διευρύνεται η δημοκρατία και εμβαθύνεται η λαϊκή κυριαρχία».

Επισήμανε ότι στο Σύνταγμά μας, όπως διαμορφώθηκε μετά την αναθεώρηση του 1985/1986, προβλέπονται δύο τύποι δημοψηφίσματος: Το πρώτο αφορά κρίσιμο εθνικό θέμα, προεχόντως σχετικό με την εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα. Για τη διεξαγωγή του απαιτείται πρόταση της κυβέρνησης και απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας των βουλευτών. Ο υπουργός διευκρίνισε ότι στα κρίσιμα εθνικά θέματα μπορεί να τεθούν και άλλα, πέρα από την εξωτερική πολιτική, όπως η λειτουργία της δημοκρατίας, ενώ σημείωσε ότι παραμένει ανοικτό το θέμα της δεσμευτικότητάς του, που θα εξαρτηθεί από τη διαβούλευση. Πάντως, το υπουργείο προσανατολίζεται προς τον συμβουλευτικό χαρακτήρα του.

Ο άλλος τύπος δημοψηφίσματος κατοχυρώθηκε στην αναθεώρηση του 1985/1986. Αφορά ψηφισμένο νομοσχέδιο, που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, με εξαίρεση τα δημοσιονομικά. Για την προκήρυξή του απαιτείται πρόταση των 2/5 και αποδοχή της από τα 3/5 (δηλαδή 180 ψήφους) του συνόλου του βουλευτών.

Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου θεσπίζονται οι αναγκαίες ρυθμίσεις για την ενεργοποίηση του θεσμού. Οι επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου καταστρώνονται σε οκτώ κεφάλαια και οι κυριότερες επιλογές του είναι οι εξής:

α) οροθετούνται οι βασικές έννοιες, δηλαδή το κρίσιμο εθνικό θέμα, στο οποίο δεν περιλαμβάνονται μόνο ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνα, αλλά και ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος σχετικά με την πολιτική, την κοινωνική και την οικονομική ζωή της χώρας, το ψηφισμένο νομοσχέδιο, το σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και το δημοσιονομικό ζήτημα,

β) ψηφίζουν όσοι είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και την ημέρα της ψηφοφορίας βρίσκονται εντός των ορίων της χώρας,

γ) η ψηφοφορία διεξάγεται σε εκλογικές περιφέρειες και ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια,

δ) οι ψηφοφόροι καλούνται να εκφράσουν την προτίμησή τους σε έντυπο ψηφοδέλτιο, το οποίο περιέχει το ερώτημα και τις δυνατές απαντήσεις, όπως καθορίζονται από τη Βουλή,

ε) επικρατεί η απάντηση που συγκεντρώνει την απόλυτη πλειοψηφία των εγκύρων ψηφοδελτίων, στα οποία δεν προσμετρώνται τα λευκά,

στ) η ετυμηγορία του εκλογικού σώματος είναι συμβουλευτική για την κυβέρνηση, με εξαίρεση την περίπτωση δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο, οπότε έχει δεσμευτικό περιεχόμενο, αρκεί να πάρει μέρος στην ψηφοφορία τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) όσων είναι γραμμένοι στους εκλογικούς,

ζ) η οικονομική διαχείριση και η δημόσια προβολή υπόκεινται στις ρυθμίσεις, που διέπουν τις γενικές βουλευτικές εκλογές, και

η) το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και, εν γένει, το κύρος του δημοψηφίσματος ελέγχεται από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.

Επίσης, ο κ. Καστανίδης χαρακτήρισε «εξαιρετική πολιτική ιδέα» να έχουμε στο μέλλον δημοψηφίσματα μετά από πρωτοβουλία των πολιτών, αλλά σημείωσε ότι αυτό, επί του παρόντος, δεν μπορεί να εφαρμοστεί, καθώς πρέπει πρώτα να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα.

Τέλος, ο κ. Καστανίδης απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι δεν γνωρίζει ακριβώς το κόστος ενός δημοψηφίσματος, δεδομένου ότι δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, μετά το δημοψήφισμα για τη βασιλεία, αλλά το υπολογίζει περίπου στο κόστος των ευρωεκλογών. 

Πηγή : www.zougla.gr

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Η Ελλάδα θα κάνει επιλεκτική χρεοκοπία εις βάρος του εαυτού της.


Όταν το θηλυκό κτήνος του Βερολίνου άρχισε να καλλιεργεί την άποψη ότι πρέπει να συμμετέχουν οικειοθελώς και οι ιδιώτες στη ζημιά της ελληνικής οικονομίας, εμείς δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πώς θα μπορούσε αυτό να γίνει. Πώς ήταν δυνατόν ιδιώτες να συμμετείχαν οικειοθελώς σε μια τεράστια ζημιά και να μην "διαμαρτύρονταν", ενεργοποιώντας το "game over" της χρεοκοπίας; Ο πρώτος ιδιώτης, ο οποίος δεν θα πληρωνόταν, θα "κατήγγειλε" αυτόν, ο οποίος δεν τον πλήρωνε και θα ενεργοποιούσε τα CDS της χρεοκοπίας της χώρας.

Από τη στιγμή που δεν καταλαβαίναμε αυτά τα οποία ακούγαμε, ήμασταν υποχρεωμένοι να περιμένουμε, για να δούμε και να καταλάβουμε. Η "κρίσιμη" συνάντηση κορυφής έγινε και επιτέλους είδαμε τι σημαίνουν όλα αυτά. Η Ελλάδα πράγματι θα έκανε Selective Default. Αυτό πράγματι θα γινόταν για πρώτη φορά στην ιστορία. Κάποιος ιδιώτης δεν θα πληρωνόταν από την Ελλάδα και δεν θα διαμαρτυρόταν. Περίεργο ε; …Καθόλου. Η Ελλάδα θα έκανε επιλεκτική χρεοκοπία εις βάρος του εαυτού της.

Η Ελλάδα, δηλαδή, θα συνέχιζε να δανείζεται από τους τοκογλύφους, για να ξεπληρώνει τοκογλύφους, αλλά όχι τα δικά της ασφαλιστικά ταμεία. Τα δικά της ταμεία δεν θα έπαιρναν πλέον χρήμα. Θα έπαιρναν νέα ομόλογα με βάθος τριαντακονταετίας. Αυτοί θα ήταν οι ιδιώτες, οι οποίοι δεν θα διαμαρτύρονταν για την επιλεκτική και βέβαια αναγκαστική παύση πληρωμών της Ελλάδας. Όλοι οι υπόλοιποι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων θα πληρώνονταν κανονικά. Τα 26 δις, δηλαδή, τα οποία δήθεν θα γλιτώσουμε, είναι εκείνα τα 26 δις, τα οποία θα "φεσώσει" το κράτος στα ελληνικά ταμεία, που κατέχουν τα ομόλογά του …Ακριβώς αυτά.
 
Μεγάλη επιτυχία .... Μπράβο στον Πρωθυπουργός μας που έσωσε ..... τους δανειστές μας.

Απάντηση Στρατιωτικού σε άρθρο του tro-ma-ktiko.blogspot.com

Διαβάζοντας το παραπάνω θέμα έχω να πω στον κατακαημένο, ταλαίπωρο συντάκτη του ότι πρέπει λίγο να ηρεμήσει.
(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/07/blog-post_3428.html#more )

Καταλαβαίνω ότι για να τα γράφει αυτά εκτός από μέλος κάποιου κόμματος πρέπει να περνάει μεγάλα ζόρια στην ζωή του και θέλει να ξεσπάσει. Δεν είναι σωστό όμως να λέει ανακρίβειες. Αν είναι τόσο προνομιούχος ο στρατός γιατί δεν πήγε και ο ίδιος; Δεν σκέφτεται ότι κάποιοι θυσίασαν χρόνια στην παραμεθό! ριο με δύσκολες συνθήκες ζωής, μακριά από τους δικούς τους την ώρα που ο συντάκτης του άρθρου αυτού θα έπινε το καφεδάκι του αμπελοφιλοσοφόντας. Ποιά ακριβώς είναι τα προνόμια των στρατιωτικών; το ότι μετατίθενται κάθε 2-3 χρόνια από την μια παραμεθόριο περιοχή στην άλλη; το ότι είναι συνέχεια στα ενοίκια πληρώνοντας μια περιουσία σε τρώγλες στα μέρη που υπάρχει ο στρατός, το ότι οι γυναίκες τους δεν μπορούν να δουλέψουν; το ότι καταπατείτε βάναυσα η εργατική νομοθεσία (ελληνική και ευρωπαϊκή;) Μιλάει για τα στρατιωτικά σπίτια ενώ σε αυτα δύσκολα κάποιος θα στεγασθεί για παρaπάνω από 2-3 χρόνια του εργασιακού του βίου (εξαιρούνται οι ανώτατοι αξιωματικοί οι οποίοι ναι απολαμβάνουν κάποια προνόμια). Μιλάει για τις στρατιωτικές λέσχες στις οποίες αν πας θα δεις περισσότερους καθηγητές η και φοιτητές παρά στρατιωτικούς.
Όσο για τις χιλιάδες απολύσεις που ζητάει ο κύριος ''Έλληνας'' προκειμένου να ικανοποιήσει τον εγωισμό του αλλά και τον ψυχικό του πόνο, τι να πω, ίσως και να έχει κάποιο δίκιο αν όμως πρώτα καταφέρει με την ''οξυδέρκεια'' που τον διακρίνει να πείσει και τους γείτονες μας να κάνουν το ίδιο, τότε ναι, θα συμφωνήσω μαζί του.
Δεν μας τα λες καλά κύριε

Ένας αντιπαραγωγικός στρατιωτικός κάπου σε κάποιο μικρονήσι του Αιγαίου

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Τι ειναι η σεισάχθεια ??

Στην αρχαία Αθήνα, με την ονομασία σεισάχθεια έμεινε γνωστή η νομοθετική ρύθμιση των χρεών από τον Σολωνα.

Ετυμολογία

Ο όρος είναι σύνθετος από τα αρχαία ελληνικά, από το "σείω" (ταρακουνώ) + "άχθος" (βάρος, χρέος). Ουσιαστικά σήμαινε την "αποτίναξη των βαρών".

Ισχύον καθεστώς πριν τη σεισάχθεια

Πριν την απαγόρευσή της από το Σόλωνα, στην Αθήνα ίσχυε ο θεσμός της υποδούλωσης για χρέη: ένας πολίτης που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του έχανε την ελευθερία του.[1]

Νομοθεσία του Σόλωνα

Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.
Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το "σώμα" (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.
Είναι γνωστό ότι με τη "σεισάχθεια" ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν γραπτές διατάξεις (αυτό άλλωστε λέει και ο Σόλων σε ένα από τα ποιήματά του). Το μέτρο άλλοτε συνδέεται με τους εκτημόρους, τους εξαρτημένους αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη των προνομιούχων με τη συμφωνία να τους δίνουν το 1/6 της παραγωγής αντί ενοικίου, ενώ άλλοτε με όλους όσους είχαν δανειστεί και καλλιεργούσαν την γη των πλουσίων και ισχυρών με ενέχυρο την προσωπική τους ελευθερία.

Η σεισάχθεια δημιουργήθηκε όχι για να καταργήσει τη δουλεία, αλλά για να απελευθερώσει τους δούλους από χρέος.[2] Οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα άφηναν δύο εξαιρέσεις: ο κηδεμόνας άγαμης γυναίκας που είχε χάσει την παρθενία της είχε το δικαίωμα να την πουλήσει για δούλη,[3] και ένας πολίτης μπορούσε να αφήσει έκθετο ένα ανεπιθύμητο νεογέννητο.[4]

Πηγές

  1. Αριστοτέλης, «Αθηναίων Πολιτεία», 1:2 και Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Σόλων», 13:2.
  2. Finley (1997), σελ.160.
  3. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Σόλων», 23.2.
  4. Brulé (1992), σελ.83.

«Η Ρωσία έδινε δάνειο, η Ελλάδα αδιαφόρησε»

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΔΟΥΜΑΣ

Tου ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους και η Ελλάδα αδιαφόρησε, δήλωσε στην «Ε», λίγο μετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας, επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του ΣΑΕ και...
«τσάρος του Ροστόφ», στις όχθες του Δον.

Ο Ιβάν Σαββίδης μιλάει στον ανταποκριτή της «Ε», Θ. Αυγερινό

«Ηρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... Ηταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», μας είπε με πάθος ο Ι. Σαββίδης, που διαμαρτύρεται ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις είναι τόσο παγωμένες, όσο ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια.

«Ηταν έτοιμος»
«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα», υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, αλλά μιλούσε για τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας».

«Γιατί ήρθατε;»
Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».
Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.
Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.
Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».

Γιατι αδιαφορησε? Γιατι ειχε σχεδιο να μας παει στο ΔΝΤ με αποτελεσμα αυτο που βλεπουμε σημερα.

“Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν” τάδε έφη Γ. Παπανδρέου


Πρώτος ο Βενιζέλος μίλησε για χρεοκοπία, μπορεί να είπαμε ότι δεν ξέρει από οικονομικά, λέει ότι θέλει. Άλλωστε και η απάντησή του στην ομιλία του Αντ. Σαμαρά δείχνει ότι ο τσάρος είναι ή άσχετος ή προβοκάτορας. Ήρθε ο Π. Τόμσεν και μίλησε για πρώτη φορά για χρεοκοπία της Ελλάδας και είπαμε ότι παίζει το δικό του παιχνίδι, αυτό που έστησαν από πέρυσι. Ήρθε η έκθεση της ΕΕ να μιλήσει για προβλήματα και δυσλειτουργίες στο ελληνικό θέμα και επιβεβαιωθήκαμε ότι υπάρχει σχέδιο για επιλεκτική χρεοκοπία της Ελλάδας.


Όταν όμως έρχεται ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου και παραδέχεται ότι η Ελλάδα είναι ένα βήμα προτού κηρύξει στάση πληρωμών για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι το κόλπο έπιασε και η χρεοκοπία της χώρας είναι επίσημη.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην εφημερίδα Financial Times Deutschland λέει επί λέξει και χωρίς να τον πιέσει κανείς: «Θα πρέπει να εξεταστεί επακριβώς το ζήτημα μιας μερικής αδυναμίας πληρωμών. Θεωρητικά, μπορεί να διαρκέσει δύο εβδομάδες ή μπορεί να κρατήσει πολύ περισσότερο προκαλώντας πολύ μεγαλύτερη ζημία»

Χρεοκοπήσαμε κύριοι και δεν το καταλάβαμε. Τόσες εβδομάδες πριν ακούγαμε τον κ. Παπανδρέου και τους υπουργούς του να λένε ότι πάμε καλά, ότι το νέο δάνειο είναι εξασφαλισμένο και η Ελλάδα θα ανακάμψει, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι θετικοί κι ότι η οικονομία είναι σε καλό δρόμο, γι΄αυτό πήραμε και την 5η δόση του πρώτου δανείου.

Τώρα ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας λέει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο: Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν. Σαν άλλος Χαρίλαος Τρικούπης ομολογεί την αποτυχία της πολιτικής του και πόσο επικίνδυνος είναι για τον τόπο. «Σώσαμε την Ελλάδα» δεν φώναζε στη Βουλή κατά τη διάρκεια ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου;
Ορίστε τα αποτελέσματα. Η επιλεκτική χρεοκοπία είναι γεγονός. Το μόνο που μένει είναι οι τεχνικές λεπτομέρειες.

Πηγή : antinews

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Η Ελλάδα πεθαίνει

Χωρίς λόγια . . .

Κατοχικό Γερμανικό Δάνειο . . .

Τη στιγμή που η Ελλάδα βυθίζεται σε ολοένα και ποιο μεγαλύτερη ύφεση.
Τη στιγμή που όλοι «εταίροι μας» μας σφίγγουν ακόμα περισσότερο το σχοινί, γύρω από το λαιμό μας… ζητώντας να υποθηκεύουμε ακίνητη περιουσία, υπάρχουν χρήματα που μας χρωστούν και ΟΥΔΕΙΣ  τα διεκδικεί.

Υπάρχει μια άγνωστη πτυχή, στην Ιστορία που οι περισσότεροι Έλληνες ΔΕΝ γνωρίζουν.
Το ότι έχει κρατηθεί το όλο θέμα μυστικό οφείλετε, στους, έντιμους πολιτικούς μας.
Υπάρχει υπογεγραμμένο και αναγνωρισμένο Δάνειο που έδωσε η Ελλάδα προς την Ναζιστική Γερμανία, ύψους   3,5 δις Δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938.
Το δάνειο επιβλήθηκε στην Ελλάδα  14.3.1942.
Βάση αυτού του Δανείου η Γερμανία μας οφείλει … αρκετά Δις ευρώ…

Επαναλαμβάνω ΔΕΝ αναφέρομαι στις αποζημιώσεις, ούτε στις κλοπές αρχαιολογικών θησαυρών, Αναφέρομαι σε ΔΑΝΕΙΟ με όλους τους τύπους.

Ως ‘Έλληνας πολίτης, απαιτώ να μου απαντήσει η κυβέρνηση :
-          Γιατί υπογράφει χωρίς να ρωτήσει, τον Ελληνικό Λαό, οικονομικά Μνημόνια, και δεν διεκδικεί, πρωτίστως, αυτά που οφείλουν, στον Ελληνικό Λαό.


Οι Γερμανοί, εμμέσως πλην σαφώς, αναγνωρίζουν ότι μας οφείλουν σημαντικά ποσά και για το λόγο αυτό φρόντισαν να λάβουν τα μέτρα τους, Πώς;


Διαβάστε παρακάτω :
Η Ελλάδα υπέγραψε το μνημόνιο με την Τρόικα και τις συμβάσεις δανείων ξεχωριστά με κάθε χώρα.
Η μόνη χώρα που ΔΕΝ υπέγραψε απευθείας με την Ελλάδα, αλλά αντί αυτήν υπέγραψε μια Γερμανική Τράπεζα, η KFW, ήταν, όπως καταλαβαίνετε η Γερμανία.
Αυτό βέβαια έγινε, σαφέστατα, εκ του πονηρού, φοβούμενοι οι Γερμανοί, ότι τα 20 δις, που θα μας δάνειζαν, θα τα συμψηφίζαμε με το γερμανικό κατοχικό δάνειο που μας οφείλουν.
Για να είναι σίγουροι, ότι τα χρήματα θα τα επιστρέψουμε, απαίτησαν και προστέθηκε στη σύμβαση δανείου το άρθρο 7(1),  Απαγόρευση συμψηφισμού  ή υποβολής ανταπαίτησης.
Το άρθρο 7 (1) της δανειακής σύμβασης,  απαγορεύει το συμψηφισμό ή την υποβολή ανταπαίτησης, : «όλες οι πληρωμές που θα πραγματοποιηθούν από το δανειολήπτη καταβάλλονται στο ακέραιο, χωρίς μείωση λόγω συμψηφισμού ή ύπαρξης ανταπαίτησης…».
Από τα παραπάνω λοιπόν αποδεικνύεται ότι οι Γερμανοί, εμμέσως πλην σαφώς, αναγνωρίζουν ότι μας οφείλουν σημαντικά ποσά για τις παραπάνω αιτίες και για το λόγο αυτό φρόντισαν να λάβουν τα μέτρα τους.
Το κλου της υπόθεσης, το μεγάλο Αποκορύφωμα ,  της απαράδεκτης τακτικής της ελληνικής πλευράς προς τους Γερμανούς ήταν και η έκδοση εκ μέρους του υφυπουργού Οικονομικών κ. Σαχινίδη στις 5 Αυγούστου 2010 της υπ’ αριθ. 2/53775/0023/Α Απόφασης σχετικά με την έκδοση του «πρώτου δανείου του Ελληνικού Δημοσίου στις 18/05/ 2010, με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (ΦΕΚ Β’ αρ. φύλλο 1407/6-9-2010), με την οποία δόθηκε από πάνω και προμήθεια στους Γερμανούς της KfW ύψους περίπου 20 εκατ. ευρώ για το πρώτο δάνειο που έδωσαν στη χώρα μας στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης!
Τελειώνοντας, θα έλεγα ότι αν οι κύριοι Γερμανοί «εταίροι μας» θέλουν εγγύησης για  να μας βοηθήσουν ας βάλουν ως εγγύηση τα χρήματα που μας οφείλουν…
Μήπως πρέπει να γίνει ένα δημοψήφισμά, επιτέλους, για να αποφασίσουμε για τη δική μας τύχη και όχι να αποφασίζουν άλλοι?

Για την ιστορία, μερικά στοιχεία
( Όπως τα εξιστορεί ο κ. Τάσος Ηλιαδάκης συγγραφέας αποκαλυπτικών έργων και βιβλίων για τα γεγονότα της εποχής, στο Έθνος της Κυριακής  7/4/2011 )

Στις 14.3.1942 τερματίζεται η Συνδιάσκεψη της Ρώμης με την υπογραφή και του κατοχικού δανείου. Τη σύμβαση υπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Ιταλίας και της Γερμανίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Γκίτζι και Αλτενμπουργκ. Στους άμεσα ενδιαφερόμενους, στην Ελλάδα δηλαδή, η συμφωνία ανακοινώθηκε εννέα ημέρες μετά.
Σύμφωνα με αυτήν:
  • Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ., ποσό το οποίο θα κατανέμεται εξίσου μεταξύ των δύο Δυνάμεων Κατοχής (άρθρο 2).
  • Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται ως δάνειο στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας σε δραχμές άτοκες (άρθρο 3).
  • Η επιστροφή των δανειακών αναλήψεων θα γίνει αργότερα (άρθρο 4).
  • Η συμφωνία ισχύει αναδρομικά από 1.1.1942 (άρθρο 5).
Η πρώτη τροποποίηση
Ηταν συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, που επιβάλλεται στην Ελλάδα. Δηλαδή είναι αναγκαστικό δάνειο. Υπόχρεος καταβολής του είναι η Ελληνική Κυβέρνηση και όχι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Επομένως ο νόμιμος διεκδικητής του είναι η ελληνική κυβέρνηση. Το ύψος των συνολικών αναλήψεων και πότε αυτές θα σταματήσουν δεν προσδιορίζονται. Οι αναλήψεις γίνονται κατά μήνα και δεν προσδιορίζεται ούτε το ύψος των άνω του 1,5 δισ. δρχ. ποσού ούτε το για πόσους μήνες θα έπαιρναν αυτά οι Αρχές Κατοχής» εξηγεί ο κ. Ηλιαδάκης. «Η χρέωση θα γίνεται σε δραχμές. Οι δραχμές όμως αυτές αντιστοιχούσαν σε εντελώς καθορισμένο ποσό μάρκων που ήδη είχαν απαιτήσει οι Γερμανοί από την ΤτΕ η οποία υποχρεώνεται »όπως ρυθμίζει κατά τοιούτον τρόπον την επάρκειαν του χαρτονομίσματος εις δραχμάς ώστε να εξασφαλισθή μηνιαίως, διά τας ανάγκας του γερμανικού στρατού, ποσόν 25 εκ. μάρκων». Επομένως η απαίτηση είναι σε μάρκα και το 1,5 δισ. δρχ. της συμφωνίας της Ρώμης δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα 25 εκ. μάρκα».
Ο αδηφάγος πληθωρισμός όμως εξανέμιζε το ποσό του 1,5 δισ. δρχ. και τελικά η συμφωνία από 2 Δεκεμβρίου 1942 θα τροποποιηθεί «κοινή συναινέσει». Ετσι το 1,5 δισ. δρχ. θα γίνει 8 δισ., τα οποία θα αναπροσαρμόζονται με κινητή τιμαριθμική κλίμακα από τα αγαθά που κατονομάζει. Επομένως τα άνω των 8 δισ. δρχ. ποσά, όπως αυτά προσδιορί­ζονται από την τροποποίηση, θα χρεώνονται ως δάνειο. Τα δανειακά ποσά που ήδη είχαν πάρει, όπως και αυτά που θα πάρουν μέχρι την 31.3.1943, θα αρχίσουν να εξοφλούνται από τον Απρίλιο του 1943 με δόσεις.
Συνεπώς το αρχικό αναγκαστικό δάνειο μεταπίπτει σε κανονικό συμβατικό δάνειο και τα ποσά είναι σε σταθερό νόμισμα. «Τα δανειακά ποσά σταματούν την 1.4.1943, οπότε αρχίζει η άτοκος επιστροφή τους. Επειδή οι δανειακές αναλήψεις δεν σταμάτησαν, αν και πραγματοποίησαν δέκα εννέα επιστροφές (19), οπότε και σταμάτησαν την καταβολή των υπολοίπων. Από τότε το δάνειο καθίσταται έντοκο λόγω υπερημερίας,  για την περίοδο που οι ναζί πλήρωναν μεν τις δόσεις του χρέους τους, αλλά έπαιρναν αναγκαστικά όλο και περισσότερα.
Η 2η τροποποίηση
386,4 δισ. δρχ. οικειοποιήθηκαν οι κατακτητές
Ακολούθησε και δεύτερη τροποποίηση που έγινε 18-5- 1943.
Οι αρχές Κατοχής επανήλθαν στις δίχως όριο αναλήψεις προκαταβο­λών και ο πρωθυπουρ­γός Ι. Ράλλης θα διαμαρτυρηθεί και θα ζητήσει να σταματήσει η έκδοση χαρτονομί­σματος. Εξι ημέρες μετά οι Αρχές Κατοχής προχώρησαν σε δεύτερη αναπροσαρμογή σύμφωνα με την οποία καταργείται ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των προκαταβολών, δηλαδή των 8 δισ. δρχ. κατά μήνα .  Με την κατάργηση του ορίου οι Αρχές Κατοχής μπορούσαν κατά βούληση να χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος ως έξοδα κατοχής και το μικρότερο ως δάνειο. Τόσο η δεύτερη όσο και η τρίτη τροποποίηση που θα ακολουθήσει επιτείνουν τη μετατροπή του δανείου από αναγκαστικό σε συμβατικό, που ήδη είχε γίνει με την πρώτη τροποποίηση». Το διάστημα αυτό οι κατακτητές θα πάρουν από την Τράπεζα της Ελλάδας 386,4 δισεκατομμύρια δραχμές και μετά τον Σεπτέμβριο του ’43 όταν συνθηκολόγησε η Ιταλία, οι Γερμανοί θα αυξήσουν τις αναλήψεις των δανειακών προκα­τα­βολών κατά το μερίδιο της Ιταλίας, το οποίο βεβαίως οικειοποιούνται…
Η απαίτηση
Η Ελλάδα εξαρχής απαίτησε την επιστροφή του, το οποίο διαχώριζε από τις επανορθώσεις. Αυτή η θέση πρόβαλλε σταθερά από το 1945 τόσο σε διεθνείς διασκέψεις όσο και απευθείας προς τη Δ. Γερμανία και μετά το 1990 την Ομοσπονδιακή Γερμανία. Συνολικά το διεκδίκησε 12 φορές ή περίπου κάθε πέντε χρόνια.
Η Γερμανία μετακατοχικά ουδέποτε το αμφισβήτησε, όπως δε προκύπτει από διπλωματικά έγγραφα, ο καγκελάριος Ερχαρντ είχε δεσμευθεί για την επαναδιαπραγμάτευση μετά την επανένωση της Γερμανίας. Ομως συστηματικά απέφυγε και αποφεύγει με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων να το συζητήσει».
Στα γερμανικά επιχειρήματα περιλαμβάνονται:
  • Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου του 1953 (αναστέλλει την καταβολή των επανορθώσεω αποζημιώσεων μέχρι την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης από τη Γερμανία).
  • Από το δάνειο παραιτήθηκε το 1958 ο Καραμανλής. Ο τελευταίος το διέψευσε και η γερμανική πρεσβεία με ρηματική της διακοίνωση τον Μάρτιο του 1967 αναίρεσε το? επιχείρημα. Παρ’ όλα αυτά η Γερμανία το επανέλαβε μετά το 1990.
  • Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. Ομως μετά το 1990 απέδιδε αποζημιώσεις στη Ρωσία, στην Πολωνία και το 1997 στην Τσεχοσλοβακία.
«Το μόνο που δηλώνουν τα επιχειρήματα αυτά είναι η έλλειψη επιχειρημάτων. Πολύ δε περισσότερο όταν η κατοχική Γερμανία, παρόμοιο με το ελληνικό είχε πάρει από τη Γιουγκοσλαβία και την Πολωνία και στις οποίες το επέστρεψε το 1956 και το 1971.
Σύμφωνα με την πρώτη τροποποίηση, οι δανειακές αναλήψεις των Δυνάμεων Κατοχής έπρεπε να αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943. Πράγματι η Γερμανία από τον Αύγουστο του 1943 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1944 κατέβαλε δεκαεννιά (19) επιστροφές για το κατοχικό δάνειο, συνολικού ποσού 85,09 τρισ. δρχ.» αποκαλύπτει ο κ. Ηλιαδάκης. «Τα δανειακά ποσά που διεκδίκησε η Ελλάδα, όπως κι αυτά που αναφέρει η ΤτΕ, είναι καθαρή δανειακή οφειλή, δηλαδή από τις συνολικές δανειακές αναλήψεις έχουν αφαιρεθεί οι επιστροφές.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δάνειο από άτοκο μετέπεσε σε έντοκο λόγω υπερημερίας και επομένως έχουμε ανατοκισμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης οτι για την επανόρθωση της κατοχικής ζημιάς η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946… Μετά την κατοχή αυτό το ποσό θα αναζητούσε σε εξωτερικό… δανεισμό για να κλείσει τις πληγές του πολέμου».

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Ο Κώδικας Alimentarius σύντομα και στην Eλλάδα

Μεθοδεύεται η νομιμοποίηση ενός πάρα πολύ επικίνδυνου νέου διατροφικού κώδικα υγείας, που μένει να αλλάξει την ζωή μας δραματικά. Δυστυχώς, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Πολύ λίγοι έχουν ακούσει για τον κώδικα διατροφής. Ο Κώδικας Alimentarius μεθοδεύεται συστηματικά από καιρό από τα πανίσχυρα λόμπυ που εκπροσωπούν τα επίσης πανίσχυρα πολυεθνικά συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών στον χώρο της διατροφής.

Ακούμε λίγο-πολύ τι συμβαίνει στις Η.Π.Α. και στον Καναδά, συνήθως όμως δεν τους δίνουμε σημασία γιατί στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι αυτά δεν πρόκειται να συμβούν εδώ πέρα. Σύμφωνα όμως με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει καταθέσει νομοσχέδιο προς ψήφιση που αφορά μαζί με την ηλεκτρονική καταγραφή όλων των εμπόρων γεωργοτροφικών προϊόντων και την απαγόρευση των βιολογικών καλλιεργειών, στο οποίο έχουν ενσωματωθεί και οι διατάξεις του «Codex Alimentarius».
Σύμφωνα με το νέο αυτό κώδικα θα απαγορεύεται δια νόμου να καλλιεργείς στον κήπο σου οτιδήποτε, όπως και να δίνονται συνταγές για την παροχή κάθε είδους βιταμινών.
Εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να υποφέρουν από διάφορες παθήσεις λόγω κακής διατροφής και περιορισμένης λήψης θρεπτικών διατροφικών στοιχείων, εάν επιτραπεί τελικά και ισχύσει ο επερχόμενος κώδικας διατροφής. Ο Κώδικας θα αναγράφει μόνο τα είδη που επιτρέπονται, καθιστώντας αυτομάτως παράνομη την κατοχή, παραγωγή και εμπορία οποιαδήποτε διατροφικού είδους που δεν συμπεριλαμβάνεται σ` αυτόν. Θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένας οικονομικά επωφελής οργανισμός ελέγχου του πληθυσμού.

...Πού πήγαν τα λεφτά;

Δείκτης οικονομικής δραστηριότητας σε κάθε κοινωνία είναι το λεγόμενο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, αυτό το ΑΕΠ που μας λένε σε όλους τους τόνους. Τι δείχνει, λοιπόν, το ΑΕΠ; Δείχνει το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών που παράχθηκαν σε μία χώρα στη διάρκεια ενός χρόνου. Με απλά λόγια, το ΑΕΠ αποτελεί έναν δείκτη, ο οποίος αποτελεί στοιχειώδη βάση για την εξαγωγή συμπερασμάτων, όχι μόνο για την πορεία της οικονομικής δραστηριότητας αλλά και για τη δομή της. 

Σύμφωνα, με τα επίσημα στοιχεία, το ΑΕΠ της χώρας μας κατά την πενταετία 2005-2009 (για την οποία υπάρχουν ολοκληρωμένα στοιχεία) έφτασε συνολικά τα 1.114,8 δισ. ευρώ. Αναλυτικά δε, το 2005 ήταν 198,6 δισ., το 2006 πήγε στα 213,9 δισ., το 2007 έφτασε τα 228,2 δισ., το 2008 ανέβηκε στα 239,1 δισ. και το 2009 έκλεισε λίγο χαμηλότερα, στα 235 δισ .

Είδαμε ότι ο τόπος παρήγαγε πλούτο, ας αναρωτηθούμε τώρα κάτι απλό: πώς γίνεται να έχεις τέτοια ετήσια παραγωγή και να λες ότι πρέπει να ξεπουλήσεις τα πάντα ώστε να βρεις 20 δισ. για να καλύψεις μισθούς και συντάξεις ενός εκατομμυρίου πολιτών; Δύσκολα μπορούμε να χωνέψουμε ότι αυτά τα 20 δισ. αποτελούν τόσο μεγάλο πρόβλημα....

Εκτός του ΑΕΠ, όμως, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που μας πείθουν ότι τα κονδύλια που τάχατες λείπουν για τους μισθούς και τις συντάξεις έχουν μεν παραχθεί κι όχι απλώς έχουν παραχθεί αλλά μιλάμε για την μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίων μεταπολεμικά. Ένα τέτοιο στοιχείο είναι και το ενεργητικό των επιχειρήσεων.

Να πούμε, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι το ενεργητικό μιας επιχείρησης απεικονίζει το σύνολο της περιουσίας της (πάγια, εμπορεύματα, προϊόντα, χρεώγραφα και απαιτήσεις κάθε φύσεως, καταθέσεις, μετρητά κλπ). Όσο αυξάνεται, λοιπόν, το σύνολο του ενεργητικού μιας επιχείρησης, τόσο αυξάνεται και η περιουσία της. Όσο κι αν αυτή η διατύπωση είναι "στρογγυλεμένη" και μπορεί να προκαλέσει σχόλια από τους γνώστες των οικονομικών πραγμάτων, δεν παύει να είναι αληθής.

Τα στοιχεία της περιόδου 2005-2009, στα οποία αναφερθήκαμε και χτες, δείχνουν ότι μέσα σ' αυτήν την περίοδο το ενεργητικό του ευρύτερου τραπεζικού κλάδου αυξήθηκε από 182 δισ. σε 566 δισ. ευρώ (αύξηση 210%) και των υπολοίπων εταιρειών (ΑΕ και ΕΠΕ) αυξήθηκε από 184 δισ. σε 267 δισ. ευρώ (αύξηση 45%). Συνολικά, δηλαδή, το ενεργητικό των μεγάλων επιχειρήσεων αυξήθηκε κατά 467 δισ. ευρώ περίπου.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό το νούμερο, πρέπει να το συνδυάσουμε με ένα νούμερο που αναφέραμε πιο πάνω. Λέγαμε λοιπόν ότι, κατά την ίδια περίοδο, το ΑΕΠ της χώρας έφτασε τα 1.114,8 δισ. ευρώ. Συνεπώς, η κατά 467 δισ. ευρώ αύξηση του ενεργητικού των επιχειρήσεων σημαίνει ότι η περιουσία των επιχειρήσεων καρπώθηκε το 41,88% του παραχθέντος ΑΕΠ!

Κλείστε το στόμα για να συνεχίσουμε. Κοντά στα παραπάνω ποσά πρέπει να συνυπολογίσουμε και κέρδη που διανεμήθηκαν κατά την ίδια περίοδο και τα οποία δεν φαίνονται στο ενεργητικό. Τα στοιχεία μιλάνε για κέρδη πενταετίας 52,8 δισ. ευρώ. Βάλτε κι αυτά μαζί με τα 467 που προαναφέραμε και θα διαπιστώσετε (με μια απλή "μέθοδο των τριών") ότι μιλάμε για το 46,6% του ΑΕΠ της πενταετίας. Τα καταλάβαμε όλα ως εδώ; Μπράβο! Πάμε παρακάτω.

Οι διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίων, όπως εκφράζονται μέσα από τη συνεχή αύξηση του ενεργητικού ή από την υψηλή κερδοφορία, διευκολύνονται σημαντικά από την πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις. Μια πολιτική η οποία συνδυάζει μια σειρά φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές, πληθώρα οικονομικών κινήτρων, ποικιλόμορφες χρηματοδοτήσεις, αναθέσεις έργων και άλλα πολλά, τα οποία καταβροχθίζουν δεκάδες δισεκατομμυρίων. Όλα αυτά είναι κονδύλια που βγαίνουν από τον κρατικό κορβανά και δημιουργούν αλλεπάλληλες τρύπες στα δημόσια οικονομικά, τα οποία οι κυβερνήσεις καλύπτουν με κρατικό δανεισμό. Δηλαδή, με μια πανάκριβη μέθοδο που απομυζά τον πλούτο της κοινωνίας.

Στην πενταετία που αναφερόμαστε, οι πληρωμές για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους διαμορφώθηκαν σε 210,4 δισ. ευρώ, τα οποία αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και -χάρη στα μνημόνια- θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Αυτά τα 210,4 δισ. ευρώ αντιπροσωπεύουν το 18,9% του ΑΕΠ της πενταετίας.

Δεν τελειώσαμε ακόμη ! Έχουμε να προσθέσουμε 11,2 δισ. αυξημένες καταθέσεις στο εξωτερικό, 10,5 δισ. από κέρδη ξεπουλημένων ΔΕΚΟ που έφυγαν για το εξωτερικό (τι τα έκανε τα μερίσματα που της αναλογούσαν από τον ΟΤΕ η Ντώυτσε Τέλεκομ;). Αν και έχουμε λογαριάσει μόνο τα "χοντρά", δεν πειράζει.
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος εξακολουθεί να αναρωτιέται "πού πήγαν τα λεφτά;" αλλά εμείς ξέρουμε. Αν κάποιος από τους φίλους αναγνώστες έχει πρόχειρη την διεύθυνση της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του πρωθυπουργού, ας του την στείλει έναν σύνδεσμο προς αυτό το ιστολόγιο, ώστε να διαβάσει κι αυτός και να λύσει την απορία του, επί τέλους!

Το Βαθύ ΠΑΣΟΚ είναι (ακόμα) εδώ…


Ποιος έλεγε εκείνες τις κακοήθειες ότι δήθεν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου άλλαξε; Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ….

Κομματικό: Ο κ. Μίχας, ο γνωστός δύσκολος αντίπαλος του κ. Μιχαλολιάκου, πρώην Νομάρχης και συνδικαλιστής των Ναυπηγείων, τοποθετήθηκε Πρόεδρος στον ΕΦΕΤ, με απόφαση του Υπουργού Υγείας!
«Στον αέρα πάν», οι διακηρύξεις του Πρωθυπουργού για opengov. Για άξιους και ικανούς! Επανέρχονται οι σκληροί κομματικοί!

Διαπλεκόμενο: Ο κ. Κώστας Μητρόπουλος της Eurobank  Χρηματιστηριακής, τοποθετήθηκε Διευθύνων Σύμβουλος στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Προηγουμένως, είχαν παραχωρήσει στον κ. Λάτση και τα ΕΛΠΕ, ενώ και στην Εθνική κουμάντο κάνει ένας άλλος άνθρωπος του Ομίλου, ο κ. Ταμβακάκης.
Έμπειρο: Στα 90 λεπτά έπεσε η τιμή της ΑΤΕ. Την προηγούμενη Δευτέρα είχε φτάσει στο 1.96! Αυτά είναι λεφτά! Εις υγείαν των κορόϊδων! Στο ΠΑΣΟΚ την …τεχνογνωσία στο αντικείμενο την κατέχουν ακόμα!
Τελικά ο Θανάσης είχε δίκιο: «όλα είναι ατμός!»
Σπάταλο: Στα 12,781 δις ευρώ το έλλειμμα μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2011!
Έπεσαν έξω σε όλες τις προβλέψεις τους. Αυξάνουν εκείνα που πρέπει να μειώσουν  (δαπάνες). Και μειώνουν εκείνα που πρέπει να αυξήσουν (έσοδα και ΠΔΕ)!
Μας δουλεύουν κιόλας (ως συνήθως): Ο κ. Ρέππας συναντήθηκε με τον κ. Παπασπύρο και είπε ότι δεν θα μειωθούν άλλο οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Μια μικρή λεπτομέρεια: δεν θα μειωθούν από ποιο σημείο και μετά;
Ο κ. Παντελής Οικονόμου είπε στη Βουλή να μην ανησυχούμε γιατί στο τέλος δεν θα …πουληθούν όλα! Ησυχάσαμε τώρα! Μήπως θέλει να πεί ότι θα πουληθούν περισσότερα;  Εκτός και αν μπροστά στο φόβο του σκληρού ΠΑΣΟΚ δεν πωληθεί τίποτα και απλά ψηφίζουμε για να κοροϊδεύουμε τους…κουτόφραγκους!
Ο κ. Βενιζέλος, δήλωσε στο Eurogroup ότι η Ελλάδα είναι «εργαστήρι αλλαγών»! Ούτε καν Πανεπιστήμιο;  Ένα απλό Εργαστήρι;  Έτσι το λένε το πειραματόζωο τώρα;
Υποκλοπέας  Ιδεών: Αντέγραψαν τις προτάσεις του Σαμαρά για τη φορολογία και τις παρουσιάζουν ως δικές τους!
Εκδικητικό: Ο κ. Λαβρόφ ακύρωσε τη συνάντηση με τον δικό μας ΥΠΕΞ και για τιμωρία, να το  ατύχημα στο Βόλγα.
Πετυχημένο: Κατά 30%, σύμφωνα με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής μειώθηκε η κίνηση στους δρόμους! Ποιος είπε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν λύνει προβλήματα! Έλυσε το πιο δύσκολο: το κυκλοφοριακό!
Παράπονο χθεσινό: Δεν άκουσα καθόλου Γιώργο χθες και μου λείπει. Ήταν και τα χρηματιστήρια στο κόκκινο όλη μέρα!
Ούτε μια φωνή αισιοδοξίας από κάποια παραλία…

Κώστας Ροδινός
Πηγή : http://www.antinews.gr

Δημοψήφισμα-παγίδα για την Αλλαγή του Συντάγματος.


Αφιέρωσετε λίγο το χρόνο σας να διαβάστε μόνο αυτό το σημαντικό που αφόρα το μέλλον μας, δρομολογείται μέσα του 2011 να γίνει δημοψήφισμα-παγίδα για την Αλλαγή του Συντάγματος.


ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: 1ον Κεφαλαίο, παρ.2.3.4 στην Σελ. 21.:
2.3.4. Πολιτικ
ό σύστημα και Σύνταγμα


Η αλλαγή του εκλογικού νόμου αποτελεί μία από τις βασικές προεκλογικές μας δεσμεύσεις απέναντι στους πολίτες. Πλέον ήρθε η ώρα να αλλάξουμε οριστικά τον τρόπο εκλογής των βουλευτών μας, ως κοινωνία, ώστε να απαλλαγούμε οριστικά από τις αγκυλώσεις που οδηγούσαν για χρόνια στις πελατειακές σχέσεις, στο έλλειμμα αντιπροσώπευσης. *Η εκλογική μας νομοθεσία αλλάζει μέσα στο 2011 και πλέον το πολιτικό μας σύστημα ανακτά αξιοπιστία, διαφάνεια και λογοδοσία.

Είναι αυτονόητο ότι η μεγάλη αυτή μεταρρύθμιση θα αφορά και στον τρόπο που χρηματοδοτούνται τα κόμματα και οι πολιτικοί ώστε, είτε το δημόσιο, είτε το ιδιωτικό χρήμα με το οποίο τροφοδοτούμε την ίδια τη δημοκρατία μας και τους θεσμούς που την υπηρετούν, να είναι απολύτως φανερό και να αξιοποιείται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό που δαπανάται, δηλαδή την ενδυνάμωση των θεσμών και της φωνής του πολίτη.

**Στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας, είναι ένα νέο Σύνταγμα. Εύληπτο και κατανοητό στον κάθε πολίτη. Δεν θα περιορίσουμε την προσπάθειά μας σε μια ακόμα «τεχνική» αναθεώρηση. Επιδιώκουμε μια ευρεία συζήτηση για τις ανάγκες ενός νέου καταστατικού χάρτη. Είναι αυτονόητο ότι στρεβλώσεις, όπως το άρθρο 86 σχετικά με την ποινική ευθύνη των υπουργών πρέπει να εκλείψουν οριστικά.

Το Σύνταγμα για μια χώρα αποτελεί τον καταστατικό της χάρτη. Για την κοινωνία, όμως, αποτελεί παράλληλα το αξιακό και ηθικό πλαίσιο λειτουργίας και εξέλιξής της. Γι’ αυτό στη διαμόρφωση του χάρτη της πολιτείας και στην επαναδιατύπωση των αξιών που διέπουν την κοινωνία μας, μόνο η ίδια η κοινωνία, οι ίδιοι οι πολίτες, όσο το δυνατόν πιο μαζικά, νομιμοποιούνται περισσότερο απ’ όλους να συμμετάσχουν και να αξιώσουν.***Γι’ αυτό και τους επόμενους μήνες ξεκινάμε έναν ευρύ, συστηματικό και απόλυτα ανοιχτό διάλογο με ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, που θα καταλήξει στο σχέδιο αλλαγής του Συντάγματος, όταν ανοίξει ξανά η δυνατότητα αυτή.


*Παραβιάζεται ευθέως το Σύνταγμα, καθώς σύμφωνα με το Άρθρο 110, η αναθεώρηση του Συντάγματος  γίνεται κάθε 5 χρόνια, (η τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε το 2008).

**Μιλάει για νέο Σύνταγμα που οδεύει προς στην Παγκοσμία Διακυβέρνηση και κατάργηση Άρθρων, με εντολές των Δανειστών και του ΔΝΤ, σε στοχο την διαγραφή άρθρων που έχουν σχέση με την Εθνική μας Κυριαρχία.
 
***Εδώ μιλάει για το δημοψήφισμα - παγίδα που θα γίνει μέσα του 2011 με στοχο να παραπλανηθεί ο Ελληνικός Λαός  (απ' τα Μ.Μ.Ε.), και να πει  "Ναι στην αλλαγή του Συντάγματος" για να πάνε δήθεν φυλακή οι επίορκοι μεσω της κατάργησης του Άρθου 86 (Βουλευτικής Ασυλίας).

Γι' αυτό λέμε: ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ!
 


Υ.Γ.: Πέρα απο τις οποίες "θετικές" αλλαγές που μπορεί να προσθέσει είναι σιγουρό πως θα προσπαθήσουν να νομιμοποιήσουν τα MNHMONIA και το ΧΡΕΟΣ μεσω αυτού και ασφαλώς κι άλλα που μπορούν να βολεύουν το σύστημα.
Χρέος μας είναι να μην δέκτουμε την αλλαγή του Συντάγματος.

Τα ψευτικα διλήματα ...

Αποκαλύπτουμε το αίσχος!

Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Ελάχιστες ώρες πριν ψηφισθεί το Μεσοπρόθεσμο , κατά πλειοψηφία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, που ένα χρόνο μετά δεσμεύεται εκ νέου στην εκποίηση της χώρας και την εξαθλίωση των Ελλήνων, αποκαλύπτουμε το πιο ένοχο μυστικό.
Όλη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης Παπανδρέου και των «προθύμων» και η λαίλαπα των πιέσεων από την Γραφειοκρατία και την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, στηρίζονται σε ένα εκβιαστικό δίλημμα. Ψηφίζουμε το Μεσοπρόθεσμο με τα ισοπεδωτικά έκτακτα μέτρα πτώχευσης του μέσου νοικοκυριού , τις απεθνικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας και το «πλιάτσικο» των πόρων των Ελλήνων ή διαφορετικά δεν παίρνουμε την 5η και 6η δόση και οδηγούμαστε σε παύση πληρωμών μισθών και συντάξεων και άμεση χρεοκοπία.
Όλα αυτά είναι ένα ψέμα. Μια καλοστημένη παγίδα με καθοριστική συμβολή δια πράξεων από την κυβέρνηση και δια παραλείψεων από την αντιπολίτευση.
Τον Φεβρουάριο του 2011, υπήρξε πρόταση επίλυσης του «ελληνικού ζητήματος» επειδή ακριβώς αποτελούσε συστημικό κίνδυνο για την ευρωζώνη, που βασίζεται στην επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, μέσω κεφαλαίων από τον το προσωρινό μηχανισμό στήριξης του EFSF. Είναι στην ίδια συνεδρίαση η έγκριση της πρότασης από το Συμβούλιο Κορυφής , που επίσης αποφασίσθηκε, για τον λόγο αυτό η διεύρυνση της κεφαλαιακής βάσης του Ταμείου, στα 400 δις ευρώ, σε ρευστό.

Για την Ελλάδα προβλεπόταν η παραχώρηση 100 δις ευρώ για επαναγορά ομολόγων στη δευτερογενή, που σημαίνει ότι στο επίπεδο του 50% της ονομαστικής τους αξίας που διαπραγματεύονται σήμερα τα ελληνικά ομόλογα, επιτυγχάνεται εκτός της επιμήκυνσης, αυτόματο haircut, που προσεγγίζει τα 100δις ευρώ, ουσιαστικά το 1/3 του συνόλου του χρέους.
Τίθεται το απλό ερώτημα: Γιατί η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών, επί Παπακωσταντίνου πριν και επί Βενιζέλου σήμερα, δεν βασίζεται στην συγκεκριμένη απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής για επαναδιαπραγμάτευση του «ελληνικού ζητήματος» ; Και γιατί η αντιπολίτευση δεν παρουσιάζει πλατφόρμα διαπραγμάτευσης , βασισμένη σε αυτό το κεκτημένο;

Από το σημείο αυτό πολύ εύκολα το Μεσοπρόθεσμο θα μπορούσε να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν πιο σύντομη περικοπή του ελλείμματος του προϋπολογισμού, κατά 4% του ΑΕΠ ώστε η Ελλάδα να διαφύγει σε μόνιμη βάση από την «παγίδα» της παύσης πληρωμών και συντάξεων και να δημιουργήσει πράγματι αναπτυξιακές προϋποθέσεις, στη λογική του Ζαππείου 2 της Ν.Δ, για την απόκτηση πρωτογενών πλεονασμάτων.

Δυστυχώς ο Επίτροπος επί των Οικονομικών της Ένωσης κ. Ρεν, όπως και ο επικεφαλής του Eurogroup , πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου κ. Γιούγκερ, μπορεί να πιέζουν με απολύτως απαράδεκτο τρόπο για την εκποίηση της Ελλάδος με εθνική συναίνεση, αλλά η Ελλάδα πωλείται εκ των έσω χωρίς κανενός είδους συναίνεση.

Πηγή : http://www.newscode.gr

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;


Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει ότι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ; Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο. Ένα μάθημα που το κρατάνε κρυφό όλα τα ΜΜΕ που παλεύουν για την ενημέρωση των πολιτών, εάν βέβαια επιτρέπουν τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των διεθνών οικονομικών τρομοκρατών...

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Κορυφώνεται η αγωνία για το χρέος των ΗΠΑ

Συνεχείς συναντήσεις αναμένεται να έχει ο Μπάρακ Ομπάμα ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη συμφωνία για τις περικοπές του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και την αύξηση του ορίου δανεισμού με στόχο τη μείωση του δημοσίου χρέους, όπως δήλωσε πηγή των Δημοκρατικών του Κονγκρέσου...


Ο αμερικανός πρόεδρος έχει προειδοποίησε τους αμερικανούς βουλευτές να είναι προετοιμασμένοι για καθημερινές επαφές αυτή την εβδομάδα.

Σύμφωνα με την πηγή, ο αμερικανός πρόεδρος πίεσε τους Ρεπουμπλικανούς κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνάντησης στον Λευκό Οίκο να κινηθούν προς ένα πακέτο μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και όχι για έναν λιγότερο φιλόδοξο στόχο.

"Εάν όχι τώρα, πότε;", απάντησε ο Μπαράκ Ομπάμα όταν ορισμένοι δήλωσαν ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να τεθεί ως στόχος μία τόσο φιλόδοξη συμφωνία.

«Πρέπει να βρεθεί λύση»

Οι συνομιλίες που προηγήθηκαν (εχθές) σχετικά με τους τρόπους εξεύρεσης λύσης των τραγικών οικονομικών προβλημάτων της χώρας, κατέληξαν σε αποτυχία.

Σήμερα θα συναντηθούν εκ νέου Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, με τον Μπάρακ Ομπάμα να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου από τον Λευκό Οίκο, τονίζοντας ότι είναι απαραίτητο να βρεθεί συμβιβαστική λύση για το αμερικανικό δημόσιο χρέος, γιατί οτιδήποτε διαφορετικό θα είναι καταστροφικό. Όταν ρωτήθηκε τι πρόκειται να γίνει, καθώς είχε προηγηθεί η απόρριψη εκ μέρους των Ρεπουμπλικάνων του σχεδίου των Δημοκρατικών να συρρικνωθεί κατά τέσσερις χιλιάδες δισ. δολάρια το ομοσπονδιακό έλλειμμα, υπό 10 ετή προθεσμία, είπε μόνο ότι "Πρέπει να βρεθεί λύση".

Η συνάντηση των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, που διήρκεσε 90 λεπτά, δεν οδηγήθηκε σε καμία συγκεκριμένη απόφαση, με πιθανό, τραγικό αποτέλεσμα ακόμη και μία ενδεχόμενη στάση πληρωμών του αμερικανικού δημοσίου και θλιβερές επιπτώσεις, όχι μόνον για τις ΗΠΑ, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία.

Λύση μέσα στις επόμενες δέκα μέρες

Ο Ομπάμα είπε πως πρέπει να βρεθεί λύση μέσα στις επόμενες 10 ημέρες, ενώ Ρεπουμπλικάνος αξιωματούχος δήλωσε ότι πιθανή, τελικά, αποτυχία διακομματικής συναίνεσης θα οδηγήσει τη χώρα σε πρωτοφανές χρέος, προκαλώντας πιθανώς σοκ στις χρηματοπιστωτικές αγορές και την παγκόσμια οικονομία.

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ σε δύο συνεντεύξεις του χθες έχει κάνει σαφές ότι η δανειστική ικανότητα της χώρας είναι μέχρι τις 2 Αυγούστου, πράγμα που σημαίνει ότι από εκεί και πέρα η χώρα δεν θα μπορεί να πληρώσει κανένα χρέος της, κάτι που όπως τόνισε θα έχει απρόβλεπτες συνέπιες για την παγκόσμια οικονομία.

Οι σχετικές αποφάσεις πρέπει να παρθούν πριν από τις 22 Ιουλίου, ούτως ώστε να υπάρξει χρόνος για να γίνουν νόμος του κράτους.

Ο αμερικανός Πρόεδρος θα δώσει σήμερα στις 15.00 GMT συνέντευξη Τύπου, ώστε να ενημερώσει το λαό για τις εξελίξεις, ενώ τα σήμερα τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας) είπε πως οι συναντήσεις των δύο πλευρών θα συνεχιστούν "μέχρι να βρεθεί λύση".

Οι συσχετισμοί των δυνάμεων

Η αντιπολίτευση των Ρεπουμπλικάνων, πλειοψηφική στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αρνείται να αυξήσει το ανώτατο όριο ομοσπονδιακού δανεισμού, που έχει συμπληρώσει τα 14.294 δισ.δολάρια, εκ των οποίων τα 1.600 δισ. δολάρια μόνον φέτος, εφόσον δεν μειώνει τις δημόσιες δαπάνες η κυβέρνηση του προέδρου Ομπάμα --τουλάχιστον σε ισόποση βάση.

Οι Δημοκρατικοί, πλειοψηφικοί στην Γερουσία, αρνούνται με τη σειρά τους να μειώσουν τις δαπάνες για κοινωφελείς σκοπούς, ενώ ευνοούν καταργήσεις φορο-απαλλαγών υπερ των πλουσιοτέρων, στις οποίες οι Ρεπουμπλικάνοι εναντιώνονται...

Σε μια προσπάθεια επιλογής μιας συμβιβαστικής λύσης, η κυβέρνηση του προέδρου Ομπάμα τον Απρίλιο πρότεινε μέσα σε 10 έτη από σήμερα το δημόσιο έλλειμμα να έχει περισταλεί κατά τέσσερις χιλιάδες δισ.δολάρια, χάρη σε ένα 'μείγμα' μείωσης κρατικών δαπανών και αύξησης φόρων.

Κάτι τέτοιο απέρριψε δημόσια τις τελευταίες ώρες ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τζον Μπένερ. "Παρά τις καλόπιστες προσπάθειες εξεύρεσης μιας συμβιβαστικής βάσης για τη διαβούλευση, ο Λευκός Οίκος δε θα αναζητήσει συμφωνία μεγαλύτερης μείωσης του χρέους, χωρίς να αυξήσει τους φόρους. Πιστεύω ότι, την καλύτερη προσέγγιση συνιστά η επικέντρωση σε μέτρα πιό περιορισμένης εμβέλειας".

Δηλαδή, με άλλα λόγια, διατυπώθηκε ο υπαινιγμός για μια μείωση του δημόσιου ελλείμματος κατά 2.400 δισ.δολάρια μέσα σε μια 10ετία, κάτι που αποτελεί την επαναφορά πάνω στο τραπέζι της διαβούλευσης μιας παλαιότερης πρότασης.

"Προτιμάτε, οι Ρεπουμπλικάνοι, να υπερασπιστείτε τα φορολογικά προνόμια των πλουσιότερων, παρά να πολεμήσετε να μειωθεί το έλλειμμα" του δημοσίου, ενίστανται οι Δημοκρατικοί.

Ο Ουΐλιαμ Ντάλει, ο στενός συνεργάτης του προέδρου Ομπάμα, επέμεινε για περιστολή του δημόσιου ελλείμματος κατά τέσσερις χιλιάδες δισ.δολάρια σε μία 10ετία, μιλώντας εσχάτως με το δίκτυο ABC. "Πρέπει να δείξουμε, σε όλο τον κόσμο, ότι στα δημοσιονομικά μας προβλήματα επιτιθέμεθα καίρια(...)να κατευνάσουμε τα πνεύματα στις διεθνείς χρηματαγορές".

Πηγή : newscode