Παρά το γεγονός ότι το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα το θεωρεί αναπόστασπο κομμάτι του από το 1974 που αναγνωρίστηκε και επίσημα, το ΚΚΕ δεν ήθελε ποτέ να γίνει μέρος του πολιτικού συστήματος.
Στα μέλη του δε, πάντα καλλιεργούσε τη αίσθηση ότι πολύ γρήγορα,ξαφνικά και αναπάντεχα ο καπιταλισμός θα επιτεθεί ξανά και το ΚΚΕ μπορεί να βγεί πάλι στην παρανομία.
Σε όλη την μεταπολιτευτική περίοδο το ΚΚΕ έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης σε άλλο κόμμα μόνο το 1989, όταν συγκυβέρνησε με τον Μητσοτάκη και τον τότε...ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να παραπεμφθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο Μητσοτάκης τότε ήταν ο εκπρόσωπος του ταξικού εχθρού. Ηταν ο ηγέτης της δεξιάς καπιταλιστικής παράταξης.
Επειδή όμως αυτό δεν αρκούσε το ΚΚΕ έπρεπε να κάνει ένα ακόμη συμβιβασμό και συνεργαστεί με το δεύτερο μαγελύτερο εχθρό του: τον Συνασπισμό.
Οχι για να έρθουν καλύτερες ημέρες για τους εργαζόμενους, αλλά για να φύγει το ΠΑΣΟΚ και να τιμωρηθεί. Αυτή η κυβέρνηση ήταν κάτι σαν λαικό δικαστήριο στην άποψη του ΚΚΕ., αφού θα τιμωρούσε τον λαοπλάνο Παπανδρέου που είχε εγκλωβίσει τις εργατικές μάζες στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ.
Τα χρόνια από τότε πέρασαν. Η Ελλάδα δέχθηκε αλλεπάλληλες ταξικές επιθέσεις από το κεφάλαιο και τον καπιταλισμό.
Η μεγαλύτερη επίθεση φυσικά, σύμφωνα και με το ΚΚΕ, ήταν "αυτή που δέχθηκε η χώρα τα τελευταία δύο χρόνια, με το μνημόνιο".
Εκεί οι μάσκες έπεσαν. Τα πιο στυγνά πρόσωπα του καπιταλισμού: τα Hedge funds, οι χρηματιστές, οι γκουρού των αγορών.
Οι εργαζόμενοι έχασαν τα πάντα. Τους μισθούς και τα δικαιώματά τους. Ολοι αγανάκτησαν. Ακόμη και οι δεξιοί. Και έγιναν οι εκλογές για να εκφραστεί ο λαός. Ο πληγωμένος, ο λεηλατημένος, ο άνεργος λαός πήγε στις κάλπες. Και... τι ψηφησε ο λαος ?
Ψήφισε Τσίπρα και Καμμένο με μεγαλη αποχή...
ΚΚΕ ψήφισαν, όσοι ψήφιζαν πάντα.
Το 2007 σε περιόδους άκρατης ευημερίας για την Ελλάδα το ΚΚΕ πήρε 583.750 ψήφους. Το 2012 στις πρώτες μετά-μνημονίου εκλογές το ΚΚΕ πήρε 536.072 ψήφους. Δηλαδή 47.678 ψήφους λιγότερες !
Δηλαδή το κόμμα που θα έπρεπε να καρπωθεί την αγανάκτηση, δεν την καρπώθηκε.
Παρόλα αυτά υπάρχει "μία ιστορική ευκαιρία να κυβερνήσει η αριστερά και να αλλάξει και να καταργηθεί το αντεργατικό μνημόνιο" όπως πρεσβεύει ο Α.Τσίπρας που πήρε διερευνητική εντολή.
Ομως η Αλέκα Παπαρήγα διεμήνυσε ότι δεν πάει στη συνάντηση.
Γιατί;.....
Η απάντηση είναι η ίδια, του στυλ "οι θέσεις μας είναι γνωστές,.... εμείς μιλάμε μόνο με τους εργαζόμενους, είχαμε δεσμευτεί από πριν ότι δεν θα συμμετάσχουμε σε κανένα σχήμα και για αυτό μας ψήφισαν οι ψηφοφόροι μας".
Τι κι αν μπορεί να αλαφρύνει το βάρος στις πλάτες των εργαζομένων. "Οχι δεν συναντιόμαστε" επιμένουν
Ανενδοτοι
Το ΚΚΕ τελικά πιο εύκολα μπορούσε να συνεργαστεί με τη ΝΔ για φύγει από την εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Πιο εύκολα μπορούσε να συνεργαστεί και με τον Συνασπισμό για να φύγει ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρά να συνεργαστεί με τον συνασπισμό του ΣΥΡΙΖΑ για κάτι που μπορεί και να ωφελήσει ενδεχομένως κάποιον εργαζόμενο.
Η Ελλάδα ΤΩΡΑ είναι κατεστραμμένη. Ο λαός ΤΩΡΑ βρίσκεται στα τάρταρα.
Αντί από το δικό του μετερίζι να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί, περιχαρακώνεται στον Περισσό με περισσή αδιαφορία για το ΤΩΡΑ, ελπίζοντας σε μία παλαιοχριστιανικής λογικής θεωρία ότι κάποια στιγμή θα βγεί από τις κατακόμβες στο πλήρωμα του χρόνου που θα επιλέξει ο Θεός.
Ο κομμουνισμός έχει καταρρεύσει χρόνια. Ομως η Ελλάδα φιλοξενεί το τελευταίο ανθρώπινο είδος που πιστεύει ότι ο κομμουνισμός είναι καθ'οδόν.
Και αυτό δεν είναι κακό από μόνο του. "Οσο ζω μπορώ να ελπίζω".
Ομως το να μην κάνω τίποτα μέχρι να έρθει ο κομμουνισμός είναι περίεργο ακόμη και ύποπτο. Γιατί εξυπηρετεί την διαιώνιση του "κακού,στυγνού,απάνθρωπου καπιταλισμού" όπως το ίδιο λέει.
Η χειρότερη απόδειξη του πόσο λάθος είναι το ΚΚΕ είναι το γεγονός ότι επειδή δεν μπορεί να αυξήσει όλα αυτά τα χρόνια την κρίσιμη μάζα των υποστηρικτών του, δεν φοβίζει πλέον τους εχθρούς του.
Κι όσο δεν φοβίζεις είσαι μέρος του ίδιου του συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου