Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

...Πού πήγαν τα λεφτά;

Δείκτης οικονομικής δραστηριότητας σε κάθε κοινωνία είναι το λεγόμενο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, αυτό το ΑΕΠ που μας λένε σε όλους τους τόνους. Τι δείχνει, λοιπόν, το ΑΕΠ; Δείχνει το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών που παράχθηκαν σε μία χώρα στη διάρκεια ενός χρόνου. Με απλά λόγια, το ΑΕΠ αποτελεί έναν δείκτη, ο οποίος αποτελεί στοιχειώδη βάση για την εξαγωγή συμπερασμάτων, όχι μόνο για την πορεία της οικονομικής δραστηριότητας αλλά και για τη δομή της. 

Σύμφωνα, με τα επίσημα στοιχεία, το ΑΕΠ της χώρας μας κατά την πενταετία 2005-2009 (για την οποία υπάρχουν ολοκληρωμένα στοιχεία) έφτασε συνολικά τα 1.114,8 δισ. ευρώ. Αναλυτικά δε, το 2005 ήταν 198,6 δισ., το 2006 πήγε στα 213,9 δισ., το 2007 έφτασε τα 228,2 δισ., το 2008 ανέβηκε στα 239,1 δισ. και το 2009 έκλεισε λίγο χαμηλότερα, στα 235 δισ .

Είδαμε ότι ο τόπος παρήγαγε πλούτο, ας αναρωτηθούμε τώρα κάτι απλό: πώς γίνεται να έχεις τέτοια ετήσια παραγωγή και να λες ότι πρέπει να ξεπουλήσεις τα πάντα ώστε να βρεις 20 δισ. για να καλύψεις μισθούς και συντάξεις ενός εκατομμυρίου πολιτών; Δύσκολα μπορούμε να χωνέψουμε ότι αυτά τα 20 δισ. αποτελούν τόσο μεγάλο πρόβλημα....

Εκτός του ΑΕΠ, όμως, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που μας πείθουν ότι τα κονδύλια που τάχατες λείπουν για τους μισθούς και τις συντάξεις έχουν μεν παραχθεί κι όχι απλώς έχουν παραχθεί αλλά μιλάμε για την μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίων μεταπολεμικά. Ένα τέτοιο στοιχείο είναι και το ενεργητικό των επιχειρήσεων.

Να πούμε, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι το ενεργητικό μιας επιχείρησης απεικονίζει το σύνολο της περιουσίας της (πάγια, εμπορεύματα, προϊόντα, χρεώγραφα και απαιτήσεις κάθε φύσεως, καταθέσεις, μετρητά κλπ). Όσο αυξάνεται, λοιπόν, το σύνολο του ενεργητικού μιας επιχείρησης, τόσο αυξάνεται και η περιουσία της. Όσο κι αν αυτή η διατύπωση είναι "στρογγυλεμένη" και μπορεί να προκαλέσει σχόλια από τους γνώστες των οικονομικών πραγμάτων, δεν παύει να είναι αληθής.

Τα στοιχεία της περιόδου 2005-2009, στα οποία αναφερθήκαμε και χτες, δείχνουν ότι μέσα σ' αυτήν την περίοδο το ενεργητικό του ευρύτερου τραπεζικού κλάδου αυξήθηκε από 182 δισ. σε 566 δισ. ευρώ (αύξηση 210%) και των υπολοίπων εταιρειών (ΑΕ και ΕΠΕ) αυξήθηκε από 184 δισ. σε 267 δισ. ευρώ (αύξηση 45%). Συνολικά, δηλαδή, το ενεργητικό των μεγάλων επιχειρήσεων αυξήθηκε κατά 467 δισ. ευρώ περίπου.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό το νούμερο, πρέπει να το συνδυάσουμε με ένα νούμερο που αναφέραμε πιο πάνω. Λέγαμε λοιπόν ότι, κατά την ίδια περίοδο, το ΑΕΠ της χώρας έφτασε τα 1.114,8 δισ. ευρώ. Συνεπώς, η κατά 467 δισ. ευρώ αύξηση του ενεργητικού των επιχειρήσεων σημαίνει ότι η περιουσία των επιχειρήσεων καρπώθηκε το 41,88% του παραχθέντος ΑΕΠ!

Κλείστε το στόμα για να συνεχίσουμε. Κοντά στα παραπάνω ποσά πρέπει να συνυπολογίσουμε και κέρδη που διανεμήθηκαν κατά την ίδια περίοδο και τα οποία δεν φαίνονται στο ενεργητικό. Τα στοιχεία μιλάνε για κέρδη πενταετίας 52,8 δισ. ευρώ. Βάλτε κι αυτά μαζί με τα 467 που προαναφέραμε και θα διαπιστώσετε (με μια απλή "μέθοδο των τριών") ότι μιλάμε για το 46,6% του ΑΕΠ της πενταετίας. Τα καταλάβαμε όλα ως εδώ; Μπράβο! Πάμε παρακάτω.

Οι διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίων, όπως εκφράζονται μέσα από τη συνεχή αύξηση του ενεργητικού ή από την υψηλή κερδοφορία, διευκολύνονται σημαντικά από την πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις. Μια πολιτική η οποία συνδυάζει μια σειρά φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές, πληθώρα οικονομικών κινήτρων, ποικιλόμορφες χρηματοδοτήσεις, αναθέσεις έργων και άλλα πολλά, τα οποία καταβροχθίζουν δεκάδες δισεκατομμυρίων. Όλα αυτά είναι κονδύλια που βγαίνουν από τον κρατικό κορβανά και δημιουργούν αλλεπάλληλες τρύπες στα δημόσια οικονομικά, τα οποία οι κυβερνήσεις καλύπτουν με κρατικό δανεισμό. Δηλαδή, με μια πανάκριβη μέθοδο που απομυζά τον πλούτο της κοινωνίας.

Στην πενταετία που αναφερόμαστε, οι πληρωμές για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους διαμορφώθηκαν σε 210,4 δισ. ευρώ, τα οποία αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και -χάρη στα μνημόνια- θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Αυτά τα 210,4 δισ. ευρώ αντιπροσωπεύουν το 18,9% του ΑΕΠ της πενταετίας.

Δεν τελειώσαμε ακόμη ! Έχουμε να προσθέσουμε 11,2 δισ. αυξημένες καταθέσεις στο εξωτερικό, 10,5 δισ. από κέρδη ξεπουλημένων ΔΕΚΟ που έφυγαν για το εξωτερικό (τι τα έκανε τα μερίσματα που της αναλογούσαν από τον ΟΤΕ η Ντώυτσε Τέλεκομ;). Αν και έχουμε λογαριάσει μόνο τα "χοντρά", δεν πειράζει.
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος εξακολουθεί να αναρωτιέται "πού πήγαν τα λεφτά;" αλλά εμείς ξέρουμε. Αν κάποιος από τους φίλους αναγνώστες έχει πρόχειρη την διεύθυνση της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του πρωθυπουργού, ας του την στείλει έναν σύνδεσμο προς αυτό το ιστολόγιο, ώστε να διαβάσει κι αυτός και να λύσει την απορία του, επί τέλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου