Οικονομία : Ελλαδα 2011 . Και τώρα τι ?

                                                               Ιστορία της Κρίσης

Η μορφή που πήρε η παγκόσμια οικονομική κρίση το 2007 – η μεγαλύτερη μετά το κραχ του ’29 – ήταν μέσα από τη χρεοκοπία τραπεζών με αποκορύφωμα τη χρεοκοπία της Lehman Brothers στην Αμερική. Για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα, ένα μέρος γύρω στα 2,3 τρις δολάρια των τραπεζικών χρεών που διαγράφηκαν, μετακύλησε στα ανεπτυγμένα κράτη που ανέλαβαν αυτά την ευθύνη να σώσουν τις τράπεζες αυξάνοντας έτσι ισόποσα το δημόσιο χρέος τους.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δάνεισαν τότε τις ιδιωτικές τράπεζες στην Ευρώπη με χαμηλά επιτόκια για να μπορέσουν να ανακάμψουν. Αυτές με τη σειρά τους δάνεισαν τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η Ελλάδα καθώς και οι περιφερειακές χώρες της Ευρώπης με χαμηλή ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τις χώρες του κέντρου και κυρίως με την Γερμανία απέκτησαν ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών λόγω της μεγάλης εισαγωγής χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Ήταν τότε που το χρέος εκτινάχτηκε στα ύψη.

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί για αδυναμία πληρωμής των συντάξεων και των μισθών είναι απάτη. Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό κράτος δανείστηκε 490 δις ευρώ. Απ’ αυτά το 97% πήγε στην αποπληρωμή δανείων, ενώ μόνο το 3% απ’ αυτά πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Το δάνειο των 110 δις ευρώ δεν πηγαίνει για να καλύψουμε τα ελλείμματα αλλά κυρίως για να ξεπληρώσουμε τους τόκους των προηγούμενων δανείων τα οποία μέρα με τη μέρα αυξάνονται γεωμετρικά. Το κυνήγι της φοροδιαφυγής και ο νόμος που ψηφίζεται για να φυλακίζονται όσοι χρωστούν στο δημόσιο συνοδεύονται από τον εκφοβισμό οποιουδήποτε διαταράσσει την αποπληρωμή του χρέους.

Οικονομολόγοι εκτιμούν οτι το πραγματικό ποσό που έχει δανειστεί το ελληνικό δημόσιο, το κεφάλαιο δηλαδή των δανείων του ελληνικού δημοσίου, δεν υπερβαίνει το 7% του συνόλου του δημοσίου χρέους. Δηλαδή στα 340 τόσα δις ευρώ του χρέους, το κεφάλαιο που έχει πραγματικά δανειστεί το ελληνικό δημόσιο, δεν υπερβαίνει τα 20 δις ευρώ. Ολα τα υπόλοιπα είναι κεφαλαιοποιήσεις τόκων. Δανειστήκαμε 20 και βρεθήκαμε να χρωστάμε 340. Χώρια το τι έχουμε πληρώσει ως τώρα...

Το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν δημιουργήθηκε ούτε από τα ελλείμματα, ούτε από τους υψηλούς μισθούς και τις υψηλές συντάξεις. Υπάρχουν χώρες με αναλογικά πολύ υψηλότερους μισθούς και συντάξεις, χωρίς πρόβλημα χρέους. Το 2009 το ελληνικό δημόσιο για να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος πλήρωσε συνολικά 82 δις ευρω. Ενώ για μισθούς και συντάξεις συνολικά, μόνο 26 δις ευρώ.
 

Δεν υπάρχει ούτε μια χώρα στον πλανήτη που να μην χρωστά. Η χώρα με το μεγαλύτερο χρέος είναι η Ιαπωνία με 200% επί του ΑΕΠ, η Ιταλία με 119%, η Γαλλία με 84%, η Βρετανία με 77,5%, η Γερμανία με 76,5%, η Αμερική με 64%. Σήμερα κυκλοφορούν παγκόσμια 700 τρις δολάρια χωρίς αξία που ισοδυναμούν με 10 φορές το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν όλου του πλανήτη. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ομόλογα 46 τρις δολάρια, όταν το ΑΕΠ όλης της Ευρωζώνης είναι 9,2 τρις. Αυτό σημαίνει ότι το πλασματικό κεφάλαιο που κυκλοφορεί απαιτεί να πάρει αξία ρίχνοντας το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων. Αυτό γίνεται μέσα από πρωτοφανή άγρια μέτρα λιτότητας που συνοδεύονται από αφαίρεση δημοκρατικών ελευθεριών παγκόσμια.

Το απεχθές χρέος

Σύμφωνα με τον κλασσικό ορισμό του απεχθούς χρέους (odious debt), τρία είναι τα κριτήρια τα οποία πρέπει να ικανοποιούνται: 1) τα δάνεια που έχουν συναφθεί να μην ήταν προς όφελος του πληθυσμού της χώρας, 2) να μην ήταν εις γνώσιν αυτού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ούτε να τα εγκρίνει, ούτε να τα απορρίψει, και 3) όλα αυτά να ήταν εις γνώσιν των πιστωτών.
Η περίπτωση του Εκουαδόρ είναι γνωστή για την ευτυχή της κατάληξη. Εκεί, τα κοινωνικά κινήματα που είχαν εν τω μεταξύ δραστηριοποιηθεί από τα πριν, βρήκαν ευήκοον ους στο πρόσωπο του νέου προέδρου Κορέα και με τη βοήθεια διεθνών οργανισμών κατόρθωσαν να διαχωρίσουν το σύνολο του χρέους σε νόμιμο και παράνομο και να το επαναδιαπραγματευθούν με καλύτερους όρους.
Οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό με δάνεια τα οποία ως επί το πλείστον είναι χαρακτηρισμένα ως απεχθή. Η Ζιμπάμπουε ακολουθεί τα βήματα των λατιναμερικάνικων χωρών και οργανώνει επιτροπές πολιτών για τον έλεγχο του δικού της χρέους.

Για την διαλεύκανση και ακύρωση του χρέους αναπτυσσόμενων κυρίως χωρών δραστηριοποιούνται διεθνείς οργανισμοί με σημαντικούς πόρους, εμπειρία και τεχνογνωσία, όπως οι CADTM, EURODAD, και JUBILEE DEBT COALITION, στους οποίους θα μπορούσε να απευθυνθεί και η Ελλάδα, μιας και ανήκει πλέον στην κατηγορία των υπερχρεωμένων και χωρίς καμιά αμφιβολία, καταδικασμένων χωρών.

Το γεγονός της άρνησης πληρωμής του Δημοσίου Χρέους ως απεχθές για τους Έλληνες Πολίτες από τον Ιωάννη Μεταξά, με ανάλογους όρους με τους σημερινούς, το οποίο έγινε αποδεκτό από το Δικαστήριο της Κοινωνίας των Εθνών το 1936 και αυτό χρησιμοποίησε σα Νομικό Προηγούμενο και η Αργεντινή το 2001, αποδεικνίει οτι αυτά που λέει η Κυβέρνηση δεν είναι αλήθεια.

Θα μπορούσαν να συσταθούν και στην Ελλάδα παρόμοιες επιτροπές ελέγχου από πολίτες, με την απαίτηση μέρος του χρέους να κηρυχτεί απεχθές;

Ο Έλληνας πρωθυπουργός απέρριψε τη φόρμουλα της Αργεντινής, που αντιμέτωπη με μια παρόμοια κρίση το 2001-02 αθέτησε την υποχρέωσή της έναντι του χρέους, αντί να βαθύνει τη φτώχεια. Με πρόεδρο τον Κίρσνερ, η Αργεντινή επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος της, «κουρεύοντας» τις πληρωμές κατά 75% και επιβάλλοντας μορατόριουμ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ανάκαμψη της Αργεντινής από την κρίση και διατήρησε ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 7% για περισσότερο από μια δεκαετία, ενώ ταυτόχρονα περιόρισε την ανεργία από το 22% σε λιγότερο από 6%. Βεβαίως το βιοτικό επίπεδο έπεσε και παραμένει χαμηλο θα πάρει καποια χρόνια να ανακτηθεί.

Αντί αυτού υπογράφτηκε κατά παράβαση του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ δανειακή σύμβαση με ενέχυρο ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ οπότε τώρα δεν μπορούμε ούτε να πτωχεύσουμε γιατί και θα υποστούμε τα παραπάνω και μαζί θα χάσουμε όλα τα ασημικά της χώρας.....ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Την στιγμή μάλιστα που οι δανειστές μας μας χρωστάνε!!!

Για παράδειγμα το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η μη αξιοποίηση των Γερμανικών Οφειλών (Επανορθώσεων-Κατοχικού Δανείου) από τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που είναι με ελάχιστο επιτόκιο βεβαιωμένα 70-80 δις, όσο δηλαδή το ευρωπαϊκό σκέλος του Δανείου των 80 δις !!!

Αυτό σημαίνει, πως η Γερμανία οφείλει να εξοφλήσει προς δανειστές της Ελλάδας (ανάμεσα στους οποίους η ίδια η Γερμανία και Γερμανικές Επιχειρήσεις και Τράπεζες) χρέη 70-80 δις! Τα οποία θα διαγραφούν αυτομάτως από τις πλάτες του Ελληνικού Λαού, χωρίς στερήσεις και πωλήσεις της Ελλάδας και ζωτικών Δημοσίων Οργανισμών! Έτσι αν αντι του μνημονίου παιρναμε τις οφειλες, θα έπεφτε το Χρέος τουλάχιστον κατά 80 δις, δηλαδή γύρω στα 230 δις , δηλαδή στο 80 % του ΑΕΠ, κάνοντας την Ελλάδα την ιδανικότερη χώρα για επενδύσεις...

Είναι προφανές οτι εδω που φτάσαμε πρέπει να περισώσουμε ότι μπορούμε... οπότε η λύση ήταν εξ αρχής ή η αναδιάρθρωση «κούρεμα» ή το χαρτί  "πτώχευση" (ή η απειλή πτώχευσης)...

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα θα μπορούσε να προτείνει στους ομολογιούχους νέα ομόλογα μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας και ενδεχομένως χαμηλότερου επιτοκίου, είτε ως εναλλακτική την εξόφληση των παλαιών ομολόγων στον χρόνο λήξης και με το ίδιο επιτόκιο, αλλά με νέους τίτλους χαμηλότερης αξίας («κούρεμα»).

Αυτό έπραξε το Μεξικό το 1989 όταν πρόεδρος στο «Κλαμπ των Παρισίων» ήταν ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ και επίσημος διαπραγματευτής της χώρας ο νυν γγ του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία. Η πρόταση που είχε καταθέσει, σε συμφωνία με τις πιστώτριες τράπεζες της χώρας, προέβλεπε το «κούρεμα» κατά 55% των μεξικανικών κρατικών ομολόγων και την ανταλλαγή τους με εγγυημένα ομόλογα από τις ΗΠΑ, τα γνωστά ομόλογα Μπρέιντι (Brady).

Η ακραία λύση της πτώχευσης θα είχε ως συνέπεια να μην μας δανείζει κανείς για πολλά χρόνια πράγμα που θα βύθιζε την χωρά σε μια ελεγχόμενη φτώχια από την οποία έχουμε τα μέσα να επανέλθουμε. Η Ελλάδα παράγει. Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε ακόμα μέρος της ΕΕ με ευρώ.

Η λύση είναι μια..

Αίτημα στους ομολογιούχους για συναίνεση σε  διαγραφή χρεους ή κούρεμα 55-75%. Μια επιθετική διαπραγμάτευση μπορει να αποδώσει τεράστια αποτελέσματα. Αν πάλι η απάντηση είναι αρνητική προχωράμε σε
α) συνταγματική ακύρωση του Μνημονίου..
και αντίστοιχη ακύρωση του από αλλά συνταγματικά δικαστήρια ευρωπαϊκών χωρών ΠΡΙΝ πάμε στα δικαστήρια της Αγγλίας όπως αναφέρει η σύμβαση ...άλλωστε το δάνειο των 110 δις αρχίζει ήδη να αποκτά τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα μπορούσαν να το τοποθετήσουν στην κατηγορία του απεχθούς. Δεν είναι προς όφελος του ελληνικού λαού, αλλά των πιστωτριών τραπεζών και παρέχεται σε μια ήδη υπερχρεωμένη χώρα.

β) Κούρεμα των δανείων (με βάση το απεχθές χρέος- ή απλά μονομερώς ), κατά 50-75% ώστε να μειωθεί τουλάχιστον κατά 200 δις, και να δημιουργηθούν πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε το υπόλοιπο να είναι διαχειρίσιμο!

Στο διπλωματικό επίπεδο χρειάζεται μια "Επιθετική ευρωπαϊκή πολιτική" ώστε να στηρίξει την χώρα η υπόλοιπη Ευρώπη με μέτρα πχ Ευρώ - ομόλογα  τύπου Brady η/και 0% επιτόκιο από την ΕΚΤ κατευθείαν στα ταμεία της χώρας και όχι μέσω τραπεζών, αλλιώς η οικονομία μας θα παρασύρει συνειδητά την ευρω-ζώνη.  Τέλος ως άμυνα  υπάρχει ο εσωτερικός πόλεμος με Βετο σε καίριες αποφάσεις της ΕΕ.

Επιπρόσθετες λύσεις - ιδέες. 
Άνοιγμα σε Κίνα κάνοντας την χώρα δίοδο προϊόντων (πάντα βέβαια με το αντίστοιχο τίμημα). Άλλωστε είναι γνωστό το ενδιαφέρον των Κινέζων και η διάθεση τους να αναλάβουν κομμάτι του χρέους μας.

ΑΟΖ με Ισραήλ Κύπρο και συμφωνίες με Ρωσία καθώς και ενεργειακή πολιτική με τεράστιες επενδύσεις  για πετρέλαιο, φυσικό αέριο + φωτοβολταικα.

Θα μπορούσα να συνεχίσω με άλλα 10 βήματα που έχουν αναφέρει διακεκριμένοι οικονομολόγοι .... αλλά μάλλον δεν έχει ουσία...ουσία έχει οτι μονόδρομοι δεν υπάρχουν...

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ...ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ !!!!

του Διονυσίου Γ.Ζέζα...