«Ανακριτής: Δίνατε μίζες στην Ελλάδα για να παίρνετε τα έργα;
Κατηγορούμενος: Πρέπει να σας εξηγήσω ότι στην Ελλάδα οι μίζες για τα έργα είναι ότι για εμάς εδώ στην Γερμανία το φιλοδώρημα στα μαγαζιά.
Ανακριτής: Και εσείς πώς το ξέρατε αυτό;
Κατηγορούμενος: Μά ήμουν δύο χρόνια Διευθυντής στο αεροδρόμιό τους στην Αθήνα, τι νομίζετε ότι έκανα όλη την ημέρα;»
Ανακριτής: Δωροδοκούσατε και σε άλλες χώρες;
Κατηγορούμενος: Και στην Πορτογαλία, αλλά μπροστά στην Ελλάδα όλοι οι άλλοι είναι νηπιαγωγείο!»
Σε μια Ελλάδα, λοιπόν, που βλέπουμε υπουργούς να αγοράζουν σπίτια, που αν αθροίσεις όλους τους μισθούς που ελάμβαναν ως Υπουργοί και βουλευτές για όλη την θητεία τους και υποθέσεις ότι δεν ξόδεψαν ούτε ένα ευρώ για φαγητό, αλλά ότι έτρωγαν στο συσσίτιο απόρων της Εκκλησίας, δεν επαρκούν τα χρήματά τους, ούτε για να αγοράσουν το μπαλκόνι τους….
Σε μια Ελλάδα, που το δικαστήριο του Μονάχου κατεδίκασε τον κ. Χριστοφοράκο ως ένοχο δωροδοκίας, του κ. Γείτονα και του Γιάννη Βαρθολομαίου, όχι ως πρόσωπα, αλλά ως επισήμους εκπροσώπους του Πασόκ και της Ν.Δ.
Σε μία Ελλάδα, που το δεξί χέρι του τότε Πρωθυπουργού παραδέχθηκε ότι πήρε 1.000.000 μάρκα για να τα πάει στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ.
Σε μία Ελλάδα, που όλοι οι πολίτες αναρωτιούνται και δικαίως, «δεν θα πάει ένας στην Φυλακή;» Ε, σε αυτή την Ελλάδα ο ένοχος βρέθηκε. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Η δικαιοσύνη ξύπνησε και επιτέλους τιμώρησε τον υπεύθυνο…είναι ο Παναγιώτης Ψωμιαδης!
Ο κ. Ψωμιάδης δεν καταδικάστηκε διότι δωροδοκήθηκε. Ούτε διότι πήρε χρήματα από την Siemens, ούτε τίποτε απ’όλα αυτά, απλώς η τότε Νομαρχία είχε επιβάλει ένα πρόστιμο 89.000 σε έναν πρατηριούχο που νόθευε πετρέλαιο θερμάνσεως. Και όταν ανέλαβε την διοίκηση της Νομαρχίας ο κ. Ψωμιάδης, κατόπιν αιτήματος του πρατηριούχου και λόγω της κλονισμένης του υγείας (σημειωτέον πραγματικός λόγος, αφού ο άνθρωπος αυτός λίγο μετά απεβίωσε), το μείωσε στα 5.000 ευρώ. Σημειώστε ότι όπως ελέχθη στο Δικαστήριο εάν η μείωση ήταν μέχρι τα 10.000 δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Έκρινε λοιπόν το σεβαστό Δικαστήριο ότι ναι μεν, μέσα στα καθήκοντά του είναι και η μείωση των προστίμων όμως η συγκεκριμένη μείωση εκρίθη πολύ μεγάλη και αυτό τους οδήγησε στην καταδίκη του για παράβαση καθήκοντος. Ποινή 12 μήνες με αναστολή. Μία ποινή, δηλαδή, που μπορεί να λάβει ο οποιοσδήποτε από εμάς για μία τροχαία παράβαση. Και αυτή η ποινή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ακυρωθεί η κρίση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών μόλις προς ολίγων μηνών και να παύσει έστω και για λίγο να ασκεί τα καθήκοντά του…
Και ερωτώ, δεν ήταν γνωστό αυτό το θέμα κατά την προεκλογική περίοδο; Μά φυσικά και ναι. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, το είχαν κάνει σημαία! Εκρίθη, λοιπόν, από τους πολίτες και αυτό το θέμα; Προφανώς ναι! Σε μία Δημοκρατία λοιπόν, ποιού η γνώμη πρέπει να επικρατήσει για μία απόφαση ενός εκλεγμένου που πάρθηκε μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του; Από το εκλογικό Σώμα ή από τους δικαστές; Και εν πάσει περιπτώσει, για μία τόσο ασήμαντη καταδίκη θα λάβει την ευθύνη ο κ. Ραγκούσης να παύσει από τα καθήκοντά του κάποιον που η μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, του έδωσε την εντολή;
Είμαι βέβαιος πως πολλοί βλέπουν την τωρινή περιπέτεια του κ. Ψωμιάδη, ως την μεγάλη τους ευκαιρία να απαλλαγούν από κάποιον που όσο και αν τον έχουν πολεμήσει, δεν μπορούν να τον κερδίσουν στις εκλογές. Όμως αυτό μπορεί να είναι εκ μέρους νόμιμο, θα είναι όμως και ηθικό;… και κυρίως θα είναι Δημοκρατικό;
Του Άδωνι Γεωργιάδη
Πηγή : http://www.aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου