Το κλίμα της ηττοπάθειας και της άσχημης διάθεσης των Ελλήνων μετά τη νίκη των Τούρκων το 1897 έγιναν ακόμη χειρότερα μετά και από την επιβολή της Επιτροπής του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, η οποία θα επέβαλε την καταβολή της πολεμικής αποζημίωσης στην Τουρκία, καθώς και στη διευθέτηση του συνολικού δημόσιου χρέους, αποτέλεσμα της πτώχευσης της χώρας το 1893.
Στις 15 Αυγούστου 1909, έτος της εκδήλωσης του Κινήματος στο Γουδή, αξιωματικοί της Φρουράς των Αθηνών συνωμότησαν σε αντίθεση των τότε κειμένων νόμων και διατάξεων δημιουργώντας τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο. Συγκεντρωθέντες στου Γουδή κήρυξαν επανάσταση υπό τον συνταγματάρχη του πυροβολικού Ζορμπά. (πρωταγωνιστής, ήταν ο νεαρός ανθυπολοχαγός τότε Θεόδωρος Πάγκαλος, κινητήριος μοχλός της μυήσεως συναδέλφων του στην ενέργεια). Οι αξιωματικοί ανέτρεψαν την Κυβέρνηση της Αθήνας του Δημητρίου Ράλλη, επιβάλλοντας τη μεταρρύθμιση του Συντάγματος, που δεν μπορούσε να κάνει από μόνη της η Κυβέρνηση.
Ο βασικό λογος της στρατιωτικής αυτής εξέγερσης ήταν η εντύπωση που υπήρχε στον κόσμο για την φαυλότητα του τότε πολιτικού συστήματος και την αδράνεια του στον επανεξοπλισμό της Χώρας σε μια εποχή που οι πολεμική αναμέτρηση φαινόταν επικείμενη. Δευτερεύουσα, αλλά όχι ασήμαντη, ήταν και η ενόχληση των ηγετών της στρατιωτικής στάσης,για την επέμβαση του Θρόνου και του Διαδόχου Κωνσταντίνου στους προβιβασμούς των αξιωματικών, αλλά και στον σχηματισμό γύρω του μιας ομάδας αξιωματικών (Μεταξάς, Στρατηγός, Δούσμανης) που απολάμβαναν ιδιαίτερα ευνοικής μεταχείρησης.Tο Κίνημα στο Γουδή θεωρήθηκε αντίδραση του στρατού ως αυτόνομου πολιτικού παράγοντα σε μια “ανάξια” ηγεσία με αίτημα να αντικατασταθεί από μια “αξιότερη”, χωρίς όμως στόχους θεσμικών ανατροπών. Αποτέλεσε ένα ισχυρό ηλεκτροσόκ στην κοινωνία, κινητοποίησε κοινωνικές δυνάμεις που δεν είχαν αναδειχθεί, επέβαλλε στην πολιτική σκηνή έναν ελπιδοφόρο νέο πολιτικό τον Ελευθέριο Βενιζέλο (Ήταν 23 Δεκεμβρίου του 1909 όταν ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» κάλεσε τον Βενιζέλο να αναλάβει πολιτικός του σύμβουλος). που χειρίστηκε τις Ελληνικές υποθέσεις και το Ανατολικό Ζήτημα με νέα ανανεωτική πνοή και νέες ιδέες.
Ταυτόχρονα χάρις σε μια άφρονα πολιτική απόφαση των αξιωματικών του “συνδέσμου” παραγγέλθηκε το βαρύ θωρηκτό “Αβέρωφ” που έμελλε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην νίκη στον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο και στην απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου. Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που επέβαλλε ο “σύνδεσμος” μπορεί να καταχρέωσε το κράτος εκείνη την στιγμή, αλλά χάρις σε αυτόν διπλασιάστηκε η Ελλάδα 3 χρόνια μετά.
Η επανάσταση στο Γουδή, λειτουργησε ως τομή στην ελληνική Ιστορία σηματοδοτώντας την αρχή μιας δεκάχρονης περιόδου (1910-20) προόδου και συγκρότησης της Ελλάδας ως σύγχρονου κράτους. Ταυτίζεται με την άνοδο των μεσαίων αστικών στρωμάτων, τα οποία, ενισχυμένα από τις οικονομικές εξελίξεις του 19ου αιώνα, διεκδικούν, έναντι της παλιάς πολιτικής, την πολιτική τους εκπροσώπηση και τη δημιουργία των θεσμικών εκείνων προϋποθέσεων που θα διευκόλυναν την οικονομική τους δραστηριότητα, άνοιξε το δρόμο για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και την εδραίωση του αστικού καθεστώτος. Η επανάσταση στο Γουδή σφραγίζει μια εποχή και εγκαινιάζει μια νέα για την Ελλάδα.
Σημείωση : Η περιοχή της Αθήνας που έγινε το κίνημα λέγεται “Γουδή” και όχι Γουδί το όνομα προέρχεται από μεγάλη οικογένεια των Σπετσών, πολλά μέλη της οποίας διακρίθηκαν λόγω της μεγάλης προσφοράς τους στην Eλληνική Eπανάσταση. Σε αναγνώριση της προσφοράς τους η Πατρίδα τούς αντάμειψε με την παραχώρηση της έκτασης που φέρει το όνομά τους».Οι εφημερίδες στις αρχές του αιώνα αναφέρουν την τοποθεσία με τη γραφή «Γουδή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου