Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Λίγες σκέψεις για το Γουδή - (Part IΙ)

Σε συνέχεια του πρώτου μέρους....

Σήμερα

Ο Ελληνικός λαός είναι πλήρως απογοητευμένος με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα του, και δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μέλλον του. Σήμερα οι Έλληνες χρωστούν τα μαλλιά της κεφαλής τους. Εάν κάνουμε μία κατά κεφαλήν αποτίμηση του χρέους, κάθε Έλληνας χρωστά 35.457 ευρώ, (πρίν το δάνειο των 110 δις) και το ποσό αυτό θα συνεχίζει να αυξάνεται, εφ' όσον οι δανεισμοί της χώρας συνεχίζονται.

Κάνοντας μία χρονική αναδρομή στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι: Όταν το 1974 το στρατιωτικό καθεστώς παρέδωσε την εξουσία στην Δημοκρατία και τους πολιτικούς, τότε ο κάθε Έλληνας χρωστούσε 82 ευρώ. Από τότε μέχρι σήμερα, τι συνέβη και το χρέος έφτασε εδώ που έφτασε; Μπορούν να μας το εξηγήσουν οι κ. πολιτικοί; Το φαγοπότι των πολιτικών, μαζί με τους διαπλεκόμενους μεγαλοκαναλάρχες προμηθευτές του δημοσίου, και με εξαπτέρυγα τους χρηματιζόμενους παπαγαλίζοντες δημοσιογράφους, λεηλάτησαν και βούλιαξαν την οικονομία της χώρας.

Η χώρα μας και στο παρελθόν έχει πτωχεύσει άλλες τέσσερις φορές, από την ημέρα που έγινε ελεύθερο κράτος. Το έτος 1827 η Ελλάδα πτώχευσε για πρώτη φορά και το 1843 επίσης. Η πτώχευση προήλθε από τα λεγόμενα δάνεια υπέρ της ανεξαρτησίας, τα οποία συνήφθησαν με ληστρικούς όρους από την τότε πολιτική ηγεσία του τόπου, για μία χώρα η οποία έβγαινε από ένα καταστροφικό απελευθερωτικό πόλεμο. Στο τότε μικρό απελευθερωμένο κρατίδιο είχαν καταστραφεί τα πάντα και κυρίως η γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή του. Οι διχόνοιες και οι αντιπαραθέσεις, η κακοδιοίκηση, η δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια είχαν σαν αποτέλεσμα, η χώρα να υποστεί νέα κατοχή αλλά αυτή την φορά στους δανειστές της.
Οι πτωχεύσεις του 1893 και του 1932 οφείλονται στον υπέρμετρο δανεισμό της χώρας από στους κερδοσκοπικούς κύκλους των αγορών της εποχής, όσο και στα τεράστια σφάλματα της τότε πολιτικής ηγεσίας. Παρά ταύτα το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να υφίσταστε μέχρι σήμερα και ο Ελληνικός λαός παρά τα προβλήματα τα οποία αντιμετώπισε ανταπεξήλθε πλήρως σε όλα.

Και άλλες όμως Ευρωπαϊκές χώρες έχουν πτωχεύσει στο παρελθόν. Η Αυστρία έχει χρεοκοπήσει 5 φορές. Η Γαλλία έχει χρεοκοπήσει 6 φορές. Η Γερμανία από το 1618 χρεοκόπησε 8 φορές. Η Ουγγαρία από το 1918 χρεοκόπησε 7 φορές. Η Ιταλία από το 1569 χρεοκόπησε 1 φορά, όπως επίσης και η Ολλανδία 1 φορά. Η Πολωνία από το 1918 έχει πτωχεύσει 3 φορές καθώς επίσης και η Ρουμανία από το 1878 3 φορές. Η Ρωσία από το 1457 έχει πτωχεύσει 5 φορές και η Ισπανία έχει χρεοκοπήσει 13 φορές μέχρι σήμερα.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδήμων πολιτικός αναλυτής, για να συμπεράνεις ότι μία χώρα που πτωχεύει χάνει την εθνική κυριαρχία της. Στην Ελλάδα όμως του 2011, έχουμε αποχαιρετήσει εδώ και χρόνια την εθνική κυριαρχία μας. Η ένταξή μας, στη ζώνη του ευρώ αρχικά και αργότερα στην άκριτη αποδοχή του καθεστώτος της ελεύθερης αγοράς, μετέφερε το κέντρο αποφάσεων από την Αθήνα στις Βρυξέλλες και στα τραπεζικά διευθυντήρια. Στην ουσία, εδώ και καιρό δεν έχουμε κυβέρνηση των Ελλήνων, αλλά διαχειριστές των ξένων εντολών.

Οι κοινοβουλευτικοί πολιτικοί μας αναλαμβάνοντας την εξουσία, αφού καταλήστεψαν τα θησαυροφυλάκια του κράτους, με ρουσφέτια, διορισμούς, σπατάλες, κλπ. έφεραν στην χώρα την οικονομική καταστροφή και το χάος. Σήμερα έχουν καταντήσει τον ελληνικό λαό πάμφτωχο, και επαίτη των διεθνών τοκογλύφων. Έφτασε όμως η ώρα οι Έλληνες να ανοίξουν τα μάτια και τα αυτιά τους.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι πολλές χώρες της Ευρώπης παρά τις χρεωκοπίες που υπέστησαν όχι μόνο εξακολουθούν να υφίστανται σαν ανεξάρτητα κράτη αλλά και λαοί τους δεν διαλύθηκαν αλλά πολλοί από αυτούς σήμερα ευημερούν. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σήμερα στην χώρα μας, εάν την εξουσία αναλάβουν νέες εθνικές πατριωτικές δυνάμεις, οι οποίες θα εμπνεύσουν και θα δώσουν όραμα και αισιοδοξία στον λαό να αγωνισθεί για να ξεπεράσει και τις σημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να βγάλουμε τις παρωπίδες που μας έχει φορέσει ο κοινοβουλευτισμός και να στείλουμε όλους τους πολιτικούς από εκεί που ήλθαν. Με λίγα λόγια πρέπει να πάμε σε ενα ΝΕΟ ΓΟΥΔΗ οχι απαραίτητα στρατιωτικό αλλα κοινωνικό, πολιτισμικό, εθνικό, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΌ. Και όταν θα γίνει αυτό, θα αναδειχθούν εκείνες οι εθνικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας για να σωθεί η Ελλάς. 

Θα το τολμήσουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου